Amos 9

Joel  «  Amos 8  ‹  Amos 9  ›  Obadiah 1  »  Obadiah

ՏԷՐՈՋ ԴԱՏԱՍՏԱՆԸ

Տէրը տեսայ՝ որ զոհասեղանին վրայ կայնած էր, եւ ըսաւ. «Զա՛րկ խոյակին, որպէսզի սեմերը ցնցուին. Կտրէ՛ անոնց գլուխին վրայ եղողները, ¹բոլորն ալ՝՝. Իսկ անոնց ²յետինները ե՛ս պիտի մեռցնեմ՝ սուրով։ Անոնցմէ փախստականը պիտի չկարենայ փախչիլ, Եւ անոնցմէ ³ճողոպրածը պիտի չկարենայ ազատիլ։

Թէեւ անոնք մինչեւ ⁴դժոխքը ⁵փորեն, Իմ ձեռքս զիրենք անկէ պիտի բերէ. Թէեւ երկինք ելլեն, Զանոնք անկէ պիտի իջեցնեմ։

Թէեւ Կարմեղոսի գագաթը պահուըտին, Զիրենք պիտի փնտռեմ եւ անկէ բերեմ. Թէեւ իմ աչքերուս առջեւէն ծածկուին ծովուն յատակը, Հոն պիտի հրամայեմ օձին՝ որ զիրենք խածնէ։

Թէեւ անոնք իրենց թշնամիներուն առջեւէն գերութեան երթան, Հոն պիտի հրամայեմ սուրին՝ որ զանոնք մեռցնէ։ Իմ աչքս անոնց վրայ պիտի ⁶սեւեռեմ չարիքի համար, Ո՛չ թէ բարիքի համար»։

Երբ զօրքերու Տէրը՝ Եհովան երկրին դպչի, Ան կը հալի, Եւ անոր բոլոր բնակիչները կը սգան. Ամբողջովին կը բարձրանայ՝ ⁷գետին պէս, Ապա ⁸կը ցածնայ՝՝ Եգիպտոսի գետին նման։

Ի՛նքն է որ իր ⁹վերնատունները կը կառուցանէ երկինքի մէջ, Եւ իր կամարը երկրի վրայ հիմներ է. Ծովուն ջուրերը կը կանչէ, Ու զանոնք երկրի մակերեսին վրայ կը թափէ. Անոր անունը Եհովա է։

«Միթէ դուք ինծի Եթովպիացիներու որդիներուն պէս չէ՞ք, Ո՛վ Իսրայէլի որդիներ,— կը պատգամէ Տէրը.— Միթէ ե՛ս չբարձրացուցի՞ Իսրայէլը Եգիպտոսի երկրէն, Նաեւ Փղշտացիները՝ Կափթորէն, Եւ ¹⁰Ասորիները՝ Կիրէն»։

Ահա՛ Տէրոջ՝ Եհովայի աչքերը այդ մեղաւոր թագաւորութեան վրայ են. «Զայն երկրագունդի մակերեսին վրայէն պիտի բնաջնջեմ. Սակայն Յակոբի տունը բոլորովին պիտի չբնաջնջեմ,— կը պատգամէ Տէրը։—

Արդարեւ ահա՛ ես կը հրամայեմ, Եւ Իսրայէլի տունը բոլոր ազգերուն մէջ պիտի խարբալեմ, Ինչպէս ցորենը մաղով կը խարբալեն. Սակայն ո՛չ մէկ ¹¹հատիկ գետինը պիտի իյնայ։

Իմ ժողովուրդիս բոլոր մեղաւորները սուրով պիտի մեռնին, Թէպէտ անոնք կ’ըսեն. “Չարիքը մեր վրայ պիտի ¹²չհասնի, Ու մեր առջեւը պիտի չգայ”»։

ԻՍՐԱՅԷԼԻ ԱՊԱԳԱՅ ՎԵՐԱՀԱՍՏԱՏՈՒՄԸ

«Այդ օրը Դաւիթի տապալած ¹³խորանը պիտի վերահաստատեմ, Անոր ճեղքուածքները պիտի փակեմ, Փլատակները պիտի վերականգնեմ, Եւ զայն հին օրերուն պէս պիտի կառուցանեմ.

Որպէսզի անոնք տիրանան Եդովմի մնացորդին Ու բոլոր ¹⁴ազգերուն՝ ¹⁵Որոնք իմ անունովս կոչուած են՝՝», Կը պատգամէ Տէրը՝ որ այս բանը կ’ընէ։

«Ահա՛ կու գան օրերը,— կը պատգամէ Տէրը,— Երբ հերկողը հնձողին պիտի հասնի, Եւ խաղող կոխողը՝ սերմնացանին. Լեռները քաղցու պիտի կաթեցնեն, Ու բոլոր բլուրները անով պիտի ¹⁶յորդին։

Իմ ժողովուրդս՝ Իսրայէլը գերութենէն պիտի վերադարձնեմ. Անոնք աւերուած քաղաքները պիտի կառուցանեն եւ անոնց մէջ բնակին, Այգիներ պիտի տնկեն ու անոնց գինին խմեն, Պարտէզներ պիտի պատրաստեն եւ անոնց պտուղները ուտեն։

Զանոնք իրենց հողին վրայ պիտի տնկեմ, Եւ անգա՛մ մըն ալ պիտի չխլուին իրենց հողէն՝ որ իրենց տուի», Կը յայտարարէ Տէրը՝ քու Աստուածդ։