Ecclesiastes 5

Proverbs  «  Ecclesiastes 4  ‹  Ecclesiastes 5  ›  Ecclesiastes 6  »  Song of Solomon

ԱՆԽՈՀԵՄ ԽՈՍՏՈՒՄՆԵՐ ՄԻ՛ ԸՆԵՐ

Երբ Աստուծոյ տունը երթաս, ուշադի՛ր եղիր ոտքիդ. Աւելի մտի՛կ ընելու համար մօտեցիր, Քան անմիտներուն զոհը ¹մատուցանելու. Արդարեւ անոնք չեն գիտեր թէ չարիք կը գործեն։

Բերանովդ մի՛ արտորար, Եւ սիրտդ թող չշտապէ Աստուծոյ առջեւ ²խօսելու. Քանի Աստուած երկինքն է, իսկ դուն՝ երկրի վրայ, Քու խօսքերդ թող քիչ ըլլան.

Արդարեւ երազը շատ զբաղումէն յառաջ կու գայ, Եւ անմիտին ձայնը՝ շատ խօսքերէն։

Երբ Աստուծոյ ուխտ ընես՝ Մի՛ ուշացներ զայն կատարելը, Քանի որ Աստուած անմիտներուն չի հաճիր. Կատարէ՛ ըրած ուխտդ։

Աւելի լաւ է որ ուխտ չընես, Քան թէ ուխտ ընես ու չկատարես։

Մի՛ թոյլատրեր՝ որ քու բերանդ մարմինիդ մեղանչել տայ, Եւ հրեշտակին առջեւ մի՛ ըսեր. «Սխալեցայ»։ Ինչո՞ւ Աստուած քու ³խօսքիդ համար զայրանայ, Ու ձեռքերուդ գործը փճացնէ։

Արդարեւ երազներուն շատութեան մէջ Եւ խօսքերուն շատութեան մէջ Ունայնութիւններ ալ կան, Բայց դուն վախցի՛ր Աստուծմէ։

ԿԵԱՆՔԸ ԱՆՕԳՈՒՏ Է

Եթէ գաւառի մը մէջ տեսնես թշուառին եղած հարստահարութիւնը, Եւ իրաւունքին ու արդարութեան բռնաբարուիլը, Մի՛ զարմանար այդ բանին վրայ. Արդարեւ բարձրերուն վրայ աւելի բարձր մը կը ⁴հսկէ, Եւ անոնցմէ բարձրագոյնը կայ։

⁵Երկիրը բոլորին օգտակար է. Նոյնիսկ թագաւորին ծառայութիւն կ’ըլլայ արտէն։

Արծաթ սիրողը արծաթէն չի կշտանար, Ո՛չ ալ ճոխութիւն սիրողը՝ երկրի բերքէն. Ասիկա՛ ալ ունայնութիւն է։

Երբ բարիքը շատնայ՝ Ուտողներն ալ կը շատնան. Ուրեմն ⁶զայն ունեցողներուն՝՝ ի՞նչ օգուտ կ’ըլլայ՝ Իրենց աչքերով տեսնելէն զատ։

Քաղցր է աշխատողին քունը՝ Քիչ կերած ըլլայ՝ թէ շատ. Բայց հարուստին ⁷յագեցումը Չ’արտօներ որ ան քնանայ։

Արեւին տակ տեսայ թէ ⁸ցաւառիթ չարիք մը կայ, Այսինքն՝ այն հարստութիւնը, որ իր տիրոջ ձախորդութեան համար պահուած է.

Եթէ այդ հարստութիւնը ձախորդ ⁹դիպուածով մը կորսուի, Եւ ինք որդի մը ծնանի, ան իր ձեռքը ոչինչ կ’ունենայ։

Ինչպէս իր մօր ¹⁰որովայնէն ելաւ, Այնպէս մերկ պիտի վերադառնայ. Ինչպէս եկաւ՝ այնպէս պիտի երթայ, Ու իր աշխատանքէն ոչինչ պիտի առնէ՝ որ իր ձեռքով տանի։

Այս ալ ցաւառիթ չարիք մըն է, Որ ինչպէս եկաւ՝ ճիշդ այնպէս կ’երթայ. Ուստի ի՞նչ օգուտ կ’ըլլայ իրեն, Որ հովի համար աշխատեր է։

Իր կեանքին բոլոր օրերը խաւարի մէջ ¹¹կը սպառէ՝՝, Մեծ վիշտով, հիւանդութեամբ ու զայրոյթով։

Ահա՛ւասիկ ինչ որ տեսայ.— Լաւ եւ ¹²վայելուչ է մարդուն՝ ուտել ու խմել, Եւ Աստուծոյ իրեն տուած կեանքին ¹³բոլոր օրերուն՝՝ մէջ՝ Արեւին տակ իր կատարած ամբողջ աշխատանքէն բարօրութիւն ¹⁴վայելել, Որովհետեւ ասիկա՛ է իր բաժինը։

Այն մարդուն՝ որուն Աստուած հարստութիւն ու գոյք կու տայ, Եթէ անոր իրաւասութիւն տայ անկէ ուտելու եւ բաժինը առնելու, Նաեւ իր աշխատանքէն ուրախանալու, Ասիկա Աստուծոյ պարգեւն է։

Արդարեւ ան իր կեանքին օրերը շատ պիտի չյիշէ, Քանի որ Աստուած պատասխանած է անոր՝ իր ¹⁵սիրտը ուրախացնելով՝՝։