Isaiah 1

Song of Solomon  «  Song of Solomon 8  ‹  Isaiah 1  ›  Isaiah 2  »  Jeremiah

Ամովսի որդիին՝ Եսայիի տեսիլքը, որ Յուդայի ու Երուսաղէմի մասին տեսաւ՝ Յուդայի թագաւորներուն Ոզիայի, Յովաթամի, Աքազի ու Եզեկիայի օրերը.—

ԱՍՏՈՒԱԾ ԿԸ ՅԱՆԴԻՄԱՆԷ ԻՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ

Լսէ՛, ո՛վ երկինք, եւ ունկնդրէ՛, ո՛վ երկիր, Որովհետեւ ¹Տէրը կը խօսի. «²Զաւակներ սնուցանեցի ու մեծցուցի, Բայց անոնք ինծի դէմ ապստամբեցան։

Եզը իր սեփականատէրը կը ճանչնայ, Ու էշը՝ իր տիրոջ մսուրը, Բայց Իսրայէլ զիս չի ճանչնար, Իմ ժողովուրդս չ’ըմբռներ»։

Վա՜յ մեղաւոր ազգին, Անօրէնութեամբ ծանրաբեռնուած ժողովուրդին, Չարագործներու զարմին, ապականած զաւակներուն. Անոնք Տէրը լքեցին, Իսրայէլի Սուրբը անարգեցին, Ու ետ քաշուեցան։

Ինչո՞ւ դարձեալ ³պատժուիք, Երբ ա՛լ աւելի պիտի ապստամբիք։ Ամբողջ գլուխը հիւանդ է, Եւ ամբողջ սիրտը՝ ուժաթափ։

Ոտքին ներբանէն մինչեւ գլուխը՝ Անոր վրայ ո՛չ մէկ առողջ տեղ կայ, Հապա՝ վէրքեր, հարուածներ, ու թարմ ⁴խոցեր. Անոնք չգոցուեցան, չփաթթուեցան, Ո՛չ ալ իւղով կակուղցան։

Ձեր ⁵երկիրը աւերուած է, Ձեր քաղաքները՝ կրակով այրուած. Ձեր ⁶արտերը օտարները կը լափեն՝ ձեր աչքերուն առջեւ, Եւ անոնք խոպանացած են՝ օտարներէն ⁷կործանուելով։

Սիոնի աղջիկը ⁸լքուած է՝ այգիի մէջ եղած խրճիթի պէս, Վարունգի արտի մէջ եղած հիւղի պէս, Պաշարուած քաղաքի պէս։

Եթէ զօրքերու Տէրը մեզի քիչ մը վերապրող թողուցած չըլլար՝ Մենք Սոդոմի պէս պիտի ըլլայինք, Ու Գոմորի պիտի նմանէինք։

Լսեցէ՛ք Տէրոջ խօսքը, ո՛վ Սոդոմի մեծաւորներ, Ունկնդրեցէ՛ք մեր Աստուծոյն օրէնքը, ո՛վ Գոմորի ժողովուրդ.

«Ի՞նչ պէտք է ինծի ձեր զոհերուն շատութիւնը,— կ’ըսէ Տէրը.— Ձեր խոյերուն ողջակէզներէն Ու պարարտ անասուններուն ճարպէն կշտացած եմ. Զուարակներուն, գառներուն Եւ նոխազներուն արիւններէն չեմ ախորժիր։

Երբ կու գաք՝ իմ առջեւս երեւնալու, Ո՞վ պահանջեց ⁹ձեզմէ՝ որ այսպէս՝՝ իմ գաւիթներս կոխկռտէք։

Ա՛լ ինծի ունայն ընծաներ մի՛ բերէք. Ձեր խունկը ինծի գարշելի է։ ¹⁰Ամսագլուխներուն, Շաբաթներուն Եւ ժողովներու գումարուելուն չեմ կրնար հանդուրժել. Ձեր տօնախմբութիւնը անգամ անօրէնութիւն է։

Իմ անձս կ’ատէ ձեր ամսագլուխներն ու հանդիսաւոր տօները. Անոնք իմ վրաս ծանրութիւն եղան, Զանոնք կրելէն հիւծեցայ։

Ուստի երբ ձեր ձեռքերը տարածէք՝ Աչքերս ձեզմէ թաքուն պիտի պահեմ, Նաեւ երբ ձեր աղօթքները շատցնէք՝ պիտի չլսեմ, Որովհետեւ ձեր ձեռքերը արիւնով լեցուն են։

Լուացուեցէ՛ք, ¹¹մաքրուեցէ՛ք, Իմ աչքերուս առջեւէն հեռացուցէ՛ք ձեր չար արարքները, Չարիք գործելէն դադրեցէ՛ք.

Բարի՛ք ընել սորվեցէք, Իրաւո՛ւնքը փնտռեցէք, ¹²երջանկացուցէ՛ք զրկուածը, Որբը արդարութեա՛մբ դատեցէք, ու այրիին իրաւո՛ւնքը պաշտպանեցէք։

Ուրեմն եկէ՛ք վիճաբանինք,— կ’ըսէ Տէրը.— Եթէ ձեր մեղքերը կրկնակի կարմիրի պէս են՝ Ձիւնի պէս պիտի ճերմկնան, Եթէ որդան կարմիրի նման են՝ Ասրի պէս ճերմակ պիտի ըլլան։

Եթէ ուզէք հնազանդիլ՝ Երկրին բարիքը պիտի ուտէք.

Բայց եթէ զիս մերժելով ընդվզիք, Սուրը պիտի սպառէ ձեզ. Արդարեւ Տէրոջ բերանը խօսեցաւ ասիկա»։

ՄԵՂԱՒՈՐ ՔԱՂԱՔԸ

Ի՜նչպէս պոռնկեցաւ այդ հաւատարիմ բերդաքաղաքը։ Ան իրաւունքով լեցուն էր, Եւ անոր մէջ արդարութիւնը կը ¹³բնակէր. Բայց հիմա մարդասպաններու բնակարան եղած է։

Քու արծաթդ ¹⁴խարամ դարձաւ, Գինիիդ մէջ ջուր խառնուած է։

Քու իշխանաւորներդ ապստամբ ու գողերու ընկերակից եղան. Բոլորն ալ կաշառք սիրելով՝ պարգեւներու հետամուտ կ’ըլլան. Անոնք որբը արդարութեամբ չեն դատեր, Եւ այրիին դատը անոնց առջեւ չի գար։

Հետեւաբար զօրքերու Տէրը՝ Եհովան, Իսրայէլի Հզօրը, սա՛ կը պատգամէ. «Վա՜յ, իմ ¹⁵հակառակորդներուս պիտի հատուցանեմ՝՝, Ու թշնամիներէս վրէժ պիտի առնեմ.

Իմ ձեռքս քու վրադ պիտի դարձնեմ, ¹⁶Խարամդ պիտի զտեմ՝ ¹⁷որպէս թէ բորակով՝՝, Եւ ամբողջ անագդ պիտի ¹⁸զատեմ։

Քու դատաւորներդ պիտի ¹⁹վերահաստատեմ՝ նախկինին պէս, Ու խորհրդականներդ՝ ինչպէս սկիզբը. Անկէ ետք դուն պիտի կոչուիս Արդարութեան քաղաք, Հաւատարիմ բերդաքաղաք»։

Սիոնը պիտի փրկուի դատաստանով Եւ անոր դարձի եկողները՝ արդարութեամբ։

Բայց յանցաւորներն ու մեղաւորները միասին պիտի բեկանին. Տէրը լքողները պիտի ²⁰բնաջնջուին։

Արդարեւ ձեր ցանկացած բեւեկնիներէն պիտի ամչնաք, Եւ ձեր ընտրած պարտէզներէն պիտի շիկնիք։

Տերեւները թառամած բեւեկնիի պէս պիտի ըլլաք, Ջուր չունեցող պարտէզի պէս։

Զօրաւորը խծուծի պէս պիտի ըլլայ, Եւ անոր գործը՝ կայծի նման. Երկուքն ալ միասին պիտի այրին, Ու ո՛չ մէկը պիտի մարէ։