Isaiah 32

Song of Solomon  «  Isaiah 31  ‹  Isaiah 32  ›  Isaiah 33  »  Jeremiah

ԱՐԴԱՐԱԴԱՏ ԹԱԳԱՒՈՐ ՄԸ

Ահա՛ թագաւոր մը արդարութեամբ պիտի թագաւորէ, Եւ իշխանաւորները իրաւունքով պիտի իշխեն։

¹Այս մարդը՝՝ հովին դէմ թաքստոցի պէս պիտի ըլլայ, Հեղեղին դէմ՝ ծածկոյթի պէս, Տափաստանը՝ ջուրի առուներու պէս, Եւ ծարաւուտ երկրին մէջ՝ Մեծ ժայռի մը հովանիին պէս։

Տեսնողներուն աչքերը պիտի չշլանան, Լսողներուն ականջները ուշադիր պիտի ըլլան,

Շտապողներուն սիրտը գիտութիւնը պիտի ըմբռնէ, Ու թոթովախօսներու լեզուն ²Արագ եւ յստակ պիտի խօսի՝՝։

Անզգամը անգա՛մ մըն ալ ազնուաբարոյ պիտի չկոչուի, Ո՛չ ալ կծծիին առատաձեռն պիտի ըսուի։

Արդարեւ անզգամը անզգամութիւն կ’արտաբերէ, Եւ անոր սիրտը անօրէնութիւն կը գործէ. Կեղծաւորութեամբ կը վարուի ու Տէրոջ դէմ քամահրանք կ’արտայայտէ։ Անօթիին անձը կերակուրէ կը ³զրկէ, Եւ ծարաւին խմելիքը կը ⁴հատցնէ։

Կծծիին ⁵հնարքները գէշ են. Ան սուտ խօսքերով դժբախտները բնաջնջելու համար ⁶Նենգութիւններ կը խորհի, Նոյնիսկ եթէ ⁷աղքատին դատը արդար ըլլայ՝՝։

Իսկ ազնուաբարոյ մարդը ազնիւ բաներ կը խորհի, Եւ ազնիւ բաներով ⁸հաստատ կը մնայ՝՝։

ԴԱՏԱՍՏԱՆ ԵՒ ՎԵՐԱՀԱՍՏԱՏՈՒԹԻՒՆ

Ո՛վ անխռով կիներ, կանգնեցէ՛ք, Մտի՛կ ըրէք իմ ձայնս. Ո՛վ ապահովութեան մէջ եղող աղջիկներ, Ունկնդրեցէ՛ք իմ խօսքս։

Օրերով ու տարիներով պիտի վրդովիք, Ո՛վ ապահովութեան մէջ եղող կիներ, Քանի որ այգեկութը ⁹կորսուեցաւ, ¹⁰Հունձքին ժամանակը պիտի չգայ։

Ո՛վ անխռով կիներ, դողացէ՛ք. Ո՛վ ապահովութեան մէջ եղող կիներ, վրդովեցէ՛ք. Հանուեցէ՛ք ու մերկացէ՛ք, Եւ ձեր մէջքը քո՛ւրձ կապեցէք։

Ցանկալի արտերուն ու պտղաբեր որթատունկին համար ¹¹Իրենց կուրծքը պիտի ծեծեն՝՝։

Իմ ժողովուրդիս հողին վրայ Փուշ եւ ցախ պիտի բուսնին. Նոյնպէս բոլոր բերկրանքի տուներուն վրայ՝ Հրճուալից քաղաքին մէջ։

Արդարեւ պալատները երեսէ պիտի ձգուին, ¹²Խռովալից քաղաքը՝՝ պիտի լքուի, Բերդերն ու աշտարակները յաւիտեան քարայրներ պիտի ըլլան, Վայրենի էշերու բերկրանքին համար ու հօտերու արօտ ըլլալու համար,

Մինչեւ որ վերէն՝ մեր վրայ Հոգի թափուի։ Այն ատեն անապատը բարեբեր արտի պիտի վերածուի, Եւ բարեբեր արտը անտառ համարուի.

Անապատին մէջ իրաւունքը պիտի բնակի, Ու բարեբեր արտին մէջ արդարութիւնը պիտի մնայ.

Արդարութեան գործը խաղաղութիւն պիտի ըլլայ, Եւ արդարութեան ¹³արդիւնքը՝ հանդարտութիւն ու ապահովութիւն յաւիտեան։

Իմ ժողովուրդս խաղաղաւէտ բնակարանի մէջ, Ապահով բնակարաններու մէջ, Եւ անխռով հանգստավայրի մէջ պիտի բնակի.

Բայց կարկուտ պիտի իջնէ անտառին վրայ, Ու քաղաքը բոլորովին պիտի նուաստանայ։

Երանի՜ ձեզի, որ բոլոր ջուրերուն քով կը սերմանէք, Եւ եզին ու իշուն ոտքը ամէն տեղ ¹⁴կոխել կու տաք՝՝։