Isaiah 49

Song of Solomon  «  Isaiah 48  ‹  Isaiah 49  ›  Isaiah 50  »  Jeremiah

ԻՍՐԱՅԷԼ՝ ԱԶԳԵՐՈՒ ԼՈՅՍ ՄԸ

Ո՛վ կղզիներ, մտի՛կ ըրէք ինծի. Ո՛վ ¹ժողովուրդներ, ուշադի՛ր եղէք հեռուէն։ Տէրը զիս ²արգանդէն կանչեց, Իմ անունս մօրս որովայնէն յիշատակեց։

Իմ բերանս սրածայր սուրի ³վերածեց, Զիս իր ձեռքին հովանիին տակ ծածկեց. Զիս փայլուն նետի վերածեց, Իր կապարճին մէջ զիս պահեց,

Եւ ինծի ըսաւ. «Դուն իմ ծառաս ես, Ո՛վ Իսրայէլ. քեզմով պիտի փառաւորուիմ»։

Ես ալ ըսի. «Պարապ տեղը յոգնեցայ, Իմ ոյժս ոչինչ ու զուր տեղը սպառեցի. Բայց անտարակոյս իմ իրաւունքս Տէրոջ առջեւն է, Եւ գործս իմ Աստուծոյս քովն է»։

Հիմա սա՛ կը յայտարարէ Տէրը՝ Որ զիս ⁴որովայնէն ձեւակերպեց իրեն ծառայ ըլլալու համար, Որպէսզի Յակոբը իրեն վերադարձնեմ Եւ Իսրայէլ իր քով հաւաքուի. Տէրոջ ⁵առջեւ պիտի փառաւորուիմ, Եւ իմ Աստուածս ինծի զօրութիւն պիտի ըլլայ.

Սա՛ կ’ըսէ. «Յակոբի տոհմերը վերահաստատելու Եւ Իսրայէլի ⁶ազատուածները վերադարձնելու համար՝ Քեզի ⁷քիչ բան է իմ ծառաս ըլլալդ. Քեզ նաեւ իբր լոյս դրի ⁸հեթանոսներուն, Որպէսզի ⁹իմ փրկութիւնս՝՝ ըլլաս մինչեւ երկրի ծայրը»։

Սա՛ կը յայտարարէ Տէրը՝ Իսրայէլի Փրկարարը, անոր Սուրբը, Արհամարհուած անձին, ¹⁰ազգերու գարշելիին, կառավարիչներու ստրուկին. «Թագաւորները պիտի տեսնեն ու ոտքի ելլեն. Իշխանաւորներն ալ պիտի երկրպագեն Տէրոջ համար՝ որ հաւատարիմ է, Իսրայէլի Սուրբին համար՝ որ քեզ ընտրեր է»։

ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻ ՎԵՐԱՆՈՐՈԳՈՒՄԸ

Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «¹¹Պատեհ ժամանակին քեզի պատասխանեցի, Փրկութեան օրը քեզի օգնեցի, Քեզ պահպանեցի եւ իբր ուխտ դրի ժողովուրդին, Որպէսզի երկիրը վերահաստատես, Աւերուած ժառանգութիւնները ժառանգել տաս,

Բանտարկեալներուն ըսես. “Դո՛ւրս ելէք”, Ու խաւարի մէջ եղողներուն. “Երեւցէ՛ք”։ Անոնք ճամբաներու վրայ պիտի արածին, Եւ անոնց արօտը բոլոր բլրակներուն վրայ պիտի ըլլայ։

Անոնք պիտի չանօթենան ու չծարաւնան, Խորշակը կամ արեւը պիտի չզարնեն անոնց, Քանի որ անոնց գթացողը պիտի առաջնորդէ զանոնք, Եւ ջուրի աղբիւրներու քով պիտի տանի զանոնք։

Բոլոր լեռներս ճամբայի պիտի վերածեմ, Ու պողոտաներս պիտի բարձրանան։

Ահա՛ ոմանք հեռուէն կու գան, Ոմանք՝ հիւսիսէն եւ արեւմուտքէն Ոմանք ալ Սինէացիներու երկրէն»։

Ո՛վ երկինք, ցնծա՛. ո՛վ երկիր, խայտա՛. Ո՛վ լեռներ, ցնծութեա՛մբ պոռթկացէք, Քանի որ Տէրը իր ժողովուրդը հանգստացուց, Եւ իր դժբախտներուն գթաց։

Բայց Սիոն ըսաւ. «Եհովան զիս լքեց, Ու Տէրը զիս մոռցաւ»։

Միթէ կինը իր կաթնկեր մանուկը կրնա՞յ մոռնալ, Այնպէս որ իր ¹²որովայնի ¹³պտուղին վրայ չգթայ. Թէեւ անոնք մոռնան, Ես քեզ պիտի չմոռնամ։

Ահա՛ քեզ իմ ափիս մէջ փորագրեցի, Քու պարիսպներդ շարունակ իմ առջեւս են։

¹⁴Քու որդիներդ՝՝ պիտի շտապեն, Քեզ փլցնողներն ու աւերողները պիտի ¹⁵հեռանան քեզմէ։

Վերցո՛ւր աչքերդ եւ նայէ՛ շուրջդ. Բոլորը կը հաւաքուին ու քեզի կու գան։ Տէրը սա՛ կը պատգամէ. «Քանի ես կ’ապրիմ, Անշուշտ զանոնք բոլորը զարդի պէս պիտի հագնիս, Եւ անոնցմով հարսի պէս պիտի ¹⁶զարդարուիս։

Արդարեւ քու աւերակներդ, ամայի տեղերդ Ու քանդուած երկիրդ՝ Հիմա իր բնակիչներուն նեղ պիտի ըլլայ, Իսկ քեզ կլլողները պիտի հեռանան։

Զաւակներէն զրկուելէ ետք ունենալիք որդիներդ Քու ականջներուդ ա՛լ պիտի ըսեն. “Այս տեղը ինծի նեղ է, Տե՛ղ տուր ինծի՝ որ բնակիմ”։

Իսկ դուն սիրտիդ մէջ պիտի ըսես. “Ասոնք ո՞վ ծնաւ ինծի։ Ես զաւակներէ զրկուած եւ անպտուղ էի, Տարագիր ու ¹⁷աքսորուած. Ասոնք ո՞վ մեծցուց։ Ահա՛ ես մինակ մնացած էի, Ասոնք ո՞ւր էին”։

Սա՛ կը յայտարարէ Տէրը՝ Եհովան. «Ահա՛ ձեռքս ազգերուն վրայ պիտի բարձրացնեմ, Դրօշակս ժողովուրդներուն մէջ պիտի կանգնեցնեմ. Անոնք քու որդիներդ իրենց գիրկին մէջ պիտի բերեն, Քու աղջիկներդ անոնց ուսերուն վրայ պիտի վերցուին։

Թագաւորները քու հոգատարներդ պիտի ըլլան, Եւ անոնց իշխանուհիները՝ քու սնուցիչներդ։ Իրենց դէմքը մինչեւ գետին խոնարհեցնելով՝ քեզի պիտի երկրպագեն, Ոտքերուդ փոշին պիտի լզեն, Ու պիտի գիտնաս թէ ե՛ս եմ Տէրը. Ինծի յուսացողները պիտի չամչնան»։

Միթէ զօրաւոր մարդէն թալանը կը յափշտակուի՞, Կամ իրաւացիօրէն գերեվարուածը կ’ազատուի՞։

Բայց Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «Զօրաւոր մարդուն գերեվարածն անգամ պիտի յափշտակուի, Ու բռնակալին թալանը պիտի ազատուի։ Քեզի հետ վիճողներուն դէմ ե՛ս պիտի վիճիմ, Եւ քու որդիներդ ե՛ս պիտի ազատեմ։

Քեզ կեղեքողներուն իրե՛նց միսերը պիտի կերցնեմ. Իրե՛նց արիւնով պիտի գինովնան՝ ինչպէս քաղցու խմելով։ Ամէն մարմին պիտի գիտնայ Թէ քեզ ազատողը ե՛ս եմ՝ Տէրը, Քու Փրկարարդ, Յակոբի Հզօրը»։