Isaiah 63

Song of Solomon  «  Isaiah 62  ‹  Isaiah 63  ›  Isaiah 64  »  Jeremiah

ՏԷՐՈՋ ՅԱՂԹԱՆԱԿԸ ԱԶԳԵՐՈՒՆ ՎՐԱՅ

Ո՞վ է ասիկա՝ որ կու գայ Եդովմէն, Կարմրագոյն հագուստով՝ Բոսրայէն, Ասիկա՝ որ փառաւոր է իր հանդերձներուն մէջ, Եւ իր մեծ ոյժով պանծագին կը քալէ։ «Ե՛ս եմ՝ որ արդարութեամբ կը խօսիմ, Ու փրկելու ¹կարողութիւն ունիմ՝՝»։

«Ինչո՞ւ քու հանդերձդ կարմիր է, Եւ հագուստներդ հնձանի մէջ կոխողին հագուստին պէս են»։

«Հնձանին մէջ միայն ե՛ս կոխեցի, Ժողովուրդներէն ո՛չ մէկը կար ինծի հետ. Իմ բարկութեամբս զանոնք կոխեցի, Ու ցասումովս զանոնք կոխկռտեցի։ Անոնց ²արիւնը իմ հագուստներուս վրայ ցայտեց, Եւ բոլոր հանդերձներս ³ներկեցի։

Արդարեւ իմ սիրտիս մէջ էր վրէժխնդրութեան օրը, Ու փրկածներուս տարին հասած էր։

Նայեցայ, բայց օգնող չկար. Ապշեցայ որ ո՛չ մէկը նեցուկ կ’ըլլար. Ուստի իմ բազուկս զիս փրկեց Եւ ցասումս ինծի նեցուկ եղաւ։

Իմ բարկութեամբս ժողովուրդները կոխկռտեցի, Զանոնք ցասումովս ⁴գինովցուցի, Եւ անոնց ⁵արիւնը գետինը թափեցի՝՝»։

ՏԷՐՈՋ ԲԱՐՈՒԹԻՒՆԸ ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՀԱՆԴԷՊ

Տէրոջ կարեկցութիւնները, Տէրոջ ⁶փառաւոր գործերը՝՝ պիտի յիշատակեմ՝ Տէրոջ բոլոր մեզի ⁷շնորհածներուն համեմատ, Նաեւ այն շատ բարիքները՝ Իսրայէլի տան հանդէպ, Որ անոր շնորհեց իր ողորմութեան եւ առատ կարեկցութեան համեմատ։

Արդարեւ ինք ըսաւ. «Իրապէս անոնք իմ ժողովուրդս են, Որդիներ են՝ որ պիտի ⁸չստեն», Եւ անոնց Փրկիչը եղաւ։

Անոնց բոլոր տագնապներուն ատեն տագնապեցաւ, Ու իր ⁹ներկայութեան հրեշտակը զանոնք ազատեց. Իր սիրով եւ արգահատանքով զանոնք փրկեց, Զանոնք վերցուց ու ¹⁰հին օրերուն մէջ զանոնք կրեց։

Բայց անոնք ընդվզեցան եւ իր Սուրբ Հոգին վշտացուցին. Ինք ալ անոնց թշնամի դարձաւ, Ու անոնց դէմ պայքարեցաւ։

Այն ատեն ¹¹յիշեցին հին օրերը, Մովսէսը եւ անոր ժողովուրդը, հարցնելով. «Ո՞ւր է ան՝ որ իր հօտին հովիւով զանոնք ծովէն բարձրացուց. Ո՞ւր է ան՝ որ ¹²անոր մէջ իր Սուրբ Հոգին դրաւ։

Իր փառաւոր բազուկը Մովսէսի աջ ձեռքով անոնց քալել տուաւ. Անոնց առջեւէն ջուրերը ճեղքեց՝ Իրեն յաւիտենական անուն ¹³վաստկելու համար։

Անոնց անդունդներուն մէջէն քալել տուաւ՝ առանց գայթեցնելու, Ինչպէս ձի մը՝ անապատին մէջէն։

Տէրոջ Հոգին զանոնք հանգստացուց՝ Հովիտը իջնող անասուններու պէս»։ Դուն ա՛յսպէս առաջնորդեցիր քու ժողովուրդդ, Որպէսզի քեզի փառաւոր անուն վաստկիս։

ԱՂՕԹՔ ՄԸ ԳԹՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ

Նայէ՛ երկինքէն, Տե՛ս քու սուրբ եւ շքեղ բնակութենէդ։ Ո՞ւր են քու նախանձախնդրութիւնդ ու զօրութիւնդ, Քու ընդերքիդ ալեկոծիլը եւ ողորմութիւններդ. միթէ ¹⁴դադրա՞ծ են ինծի հանդէպ։

Որովհետեւ դո՛ւն ես մեր Հայրը, Թէպէտ Աբրահամ մեզ չի գիտեր, Եւ Իսրայէլ մեզ չի ճանչնար. Դո՛ւն, ո՛վ Տէր, մեր Հայրն ես, Քու անունդ ¹⁵միշտ եղած է. “Մեր Փրկարարը”։

Ո՛վ Տէր, ինչո՞ւ մեզ քու ճամբաներէդ կը մոլորեցնես, Ինչո՞ւ մեր սիրտը կը խստացնես, որ քեզմէ չվախնանք։ Դարձի՛ր՝ քու ծառաներուդ, Քու ժառանգութեանդ տոհմերուն սիրոյն համար։

Սուրբ ժողովուրդդ քիչ ատեն տիրացաւ իր ժառանգութեան. Մեր հակառակորդները քու սրբարանդ կոխկռտեցին։

Մենք նմանեցանք անոնց՝ Որոնց վրայ դուն երբեք տիրած չես, Եւ քու անունովդ կոչուած չեն։