Job 36

Esther  «  Job 35  ‹  Job 36  ›  Job 37  »  Psalm

Եղիուս շարունակելով՝ ըսաւ.

«Քիչ մը համբերէ՛ ինծի, որ քեզի պարզեմ Թէ ուրիշ ի՛նչ ըսելիք ունիմ Աստուծոյ մասին։

Գիտցածս հեռուէն պիտի բերեմ, Եւ ¹Արարիչս արդարացնեմ՝՝։

Ի՛րապէս խօսքերս ²սուտ չեն. Գիտութեամբ անթերի մէկը կայ քու քովդ։

Ահա՛ Աստուած հզօր է, բայց ո՛չ մէկը կ’անարգէ. Ան հզօր է իր ³միտքին կարողութեամբ։

Ան ամբարիշտը ողջ չի պահեր, Բայց դժբախտներուն իրաւունքը ⁴կը պաշտպանէ՝՝։

Արդարներուն վրայէն աչքերը չի վերցներ, Ու զանոնք թագաւորներուն հետ գահի վրայ կը դնէ. Զանոնք ընդմիշտ կը նստեցնէ, եւ կը բարձրանան։

Եթէ անոնք շղթաներով կապուին, Տառապանքի լարերուն մէջ բռնուին,

Անոնց կը յայտնէ իրենց արարքները Եւ իրենց յանցանքներուն ⁵շատնալը։

Նաեւ անոնց ականջը կր բանայ՝ որպէսզի խրատ ընդունին, Եւ անոնց կը հրամայէ, որ անօրէնութենէ հեռանան։

Եթէ անոնք հնազանդելով՝ զինք պաշտեն, Իրենց օրերը բարօրութեամբ պիտի աւարտեն, եւ տարիները՝ հաճոյքով։

Բայց եթէ անոնք չհնազանդին՝ թուրով պիտի ⁶անհետանան, Առանց գիտնալու իրենց շունչը պիտի տան։

Անոնք որ սիրտով կեղծաւոր են՝ իրենց վրայ բարկութիւն կը դիզեն. Երբ զանոնք կապէ՝ իրեն չեն աղաղակեր.

Երիտասարդութեան մէջ պիտի մեռնին, Եւ անոնց կեանքը ⁷իգացեալներուն մէջ պիտի վախճանի։

Աստուած տառապեալը կ’ազատէ իր տառապանքին մէջ, Ու տանջանքով կը բանայ անոր ականջը։

Քեզ ալ ⁸տագնապէ պիտի ⁹ազատէր Եւ ընդարձակ տեղ մը բերէր, ուր ¹⁰տուայտանք չկայ, Ու սեղանիդ ¹¹կերակուրները պարարտութեամբ լեցուն պիտի ըլլային։

Բայց եթէ դուն ամբարիշտին դատը ¹²պաշտպանեցիր, Դատաստանը եւ իրաւունքը քեզ պիտի բռնեն։

Քանի ցասում կայ, զգուշացի՛ր որ քեզ հարուածով մը չվերցնէ. Այն ատեն մեծ փրկանքն ալ քեզ չի կրնար անկէ զերծ պահել։

Միթէ ան քու հարստութիւնդ կը գնահատէ՞. Ո՛չ ոսկին, ո՛չ ալ ոյժի բոլոր ¹³միջոցները նկատի կ’առնէ։

Մի՛ փափաքիր այն գիշերին, Որուն մէջ ժողովուրդները իրենց տեղէն պիտի ¹⁴խլուին։

Զգուշացի՛ր անօրէնութեան դառնալէ, Որովհետեւ դուն ասիկա տառապանքէն նախընտրեցիր։

Ահա՛ Աստուած իր կարողութեամբ ¹⁵բարձրացած է՝՝. Ո՞վ անոր պէս կը սորվեցնէ։

Ո՞վ աչքէ կ’անցընէ անոր ¹⁶ընթացքը. Ո՞վ կրնայ անոր ըսել. “Անիրաւութիւն գործեցիր”։

Յիշէ՛ որ մեծարես անոր գործերը, Որոնք մարդիկ կը ¹⁷նշմարեն։

Ամէն մարդ կը տեսնէ զանոնք, Իւրաքանչիւրը հեռուէն կը դիտէ։

Ահա՛ Աստուած վսեմ է, ու մենք չենք հասկնար. Անոր տարիներուն թիւը անհետազօտելի է։

Արդարեւ ան ջուրի կաթիլները իրեն կը քաշէ, Որոնք անոր շոգիէն անձրեւ կը ¹⁸տեղացնեն,

Նօսր ամպերը զայն հոսեցնելով՝ Մարդոց վրայ առատօրէն կը կաթեցնեն։

Բայց ո՞վ կրնայ հասկնալ թանձր ամպերուն տարածուիլը, Եւ անոր տաղաւարին թնդիւնը։

Ահա՛ անոր վրայ իր ¹⁹կայծակը կը տարածէ, Ու ծովուն ²⁰յատակը կը ծածկէ։

Արդարեւ անոնցմո՛վ ժողովուրդները կը ²¹դատէ, Եւ առատօրէն կերակուր կու տայ։

Իր ափերով կայծակը կը ծածկէ, Ու անոր կը պատուիրէ ²²իր որոշած նշանակէտը զարնել՝՝։

Անոր շառաչիւնը իր ²³գալուստը կ’իմացնէ, Խաշինքն ալ անոր ²⁴ժայթքումը կը նախազգայ»։