Job 38

Esther  «  Job 37  ‹  Job 38  ›  Job 39  »  Psalm

ՏԷՐԸ ԿԸ ՊԱՏԱՍԽԱՆԷ ՅՈԲԻ

Այն ատեն Տէրը մրրիկին մէջէն պատասխանելով Յոբի՝ ըսաւ.

«Ո՞վ է ատիկա, որ ¹անիմաստ խօսքերով ²Ծրագիրներս կը նսեմացնէ։

Հիմա մէ՛ջքդ կապէ՝ զօրաւոր մարդու պէս. Քեզի հարցնեմ, եւ բացատրէ՛ ինծի։

Ո՞ւր էիր դուն՝ երբ ես երկրի հիմերը կը դնէի. Իմացո՛ւր ինծի՝ եթէ խելք ունիս։

Եթէ գիտես՝ ըսէ՛, ո՞վ դրաւ անոր չափերը, Կամ ո՞վ լարը քաշեց անոր վրայ։

Անոր խարիսխները ինչի՞ վրայ ³ամրացած են, Կամ անոր անկիւնին քարը ո՞վ դրաւ,

Երբ առտուան աստղերը միասին կ’օրհներգէին, Եւ Աստուծոյ բոլոր որդիները ցնծութեամբ կը գոչէին։

Ո՞վ ծովը դռներով ⁴արգելափակեց՝ Երբ ան խոյանալով արգանդէն դուրս կ’ելլէր,

Երբ ամպը անոր հանդերձ ըրի, Ու մառախուղը՝ խանձարուր,

Անոր խոյանքը իմ որոշումովս կոտրեցի, Անոր նիգեր ու դռներ դրի,

Եւ ըսի. “Մինչեւ հոս պիտի գաս, բայց ո՛չ ասկէ անդին. Քու ալիքներուդ ամբարտաւանութիւնը հոս պիտի ⁵դադրի”։

⁶Կեանքիդ մէջ երբեք առտուան պատուէր տուի՞ր. Արշալոյսին գիտցուցի՞ր իր ծագելիք տեղը,

Որպէսզի երկրի ծայրերը բռնէ Եւ ամբարիշտները անկէ թօթուուին։

Երկիրը կը փոխուի՝ ինչպէս կաւը կնիքի տակ, Եւ ամէն ինչ զարդարուած հանդերձի պէս կը ներկայանայ։

Սակայն ամբարիշտներուն կը մերժուի իրենց լոյսը, Ու բարձրացած բազուկը կը կոտրուի։

Ծովուն աղբիւրներուն մէջ մտե՞ր ես. Անդունդին մէջ շրջե՞ր ես՝ հետազօտութեան համար։

Մահուան դռները բացուեցա՞ն ⁷քու առջեւդ՝՝. Մահուան շուքին դռները տեսա՞ր։

Երկրի ընդարձակութիւնը հասկցա՞ծ ես. Եթէ բոլորը գիտես՝ իմացո՛ւր։

Լոյսին ⁸բնակարանը ո՞ւր է. Խաւարին տեղը ո՞ւր է,

Որ զայն բռնես, իր սահմանը տանիս, Եւ իր տան շաւիղները սորվիս.

Այն ատեն ծնած ըլլալո՞ւդ համար գիտես, Կամ օրերուդ թիւին շատ ըլլալուն համար։

Ձիւնին շտեմարանները մտե՞ր ես. Կարկուտին շտեմարանները տեսե՞ր ես,

Որոնք ես կը ⁹պահեմ տագնապի ժամանակին, Կռիւի ու պատերազմի օրուան համար։

Ի՞նչ ճամբայով լոյսը կը բաժնուի. Ի՞նչպէս արեւելեան հովը երկրի վրայ կը տարածուի։

Ո՞վ ջրանցք ¹⁰բացաւ ¹¹հեղեղներուն համար, Եւ ճամբայ՝ ¹²որոտումներու փայլակին համար,

Որպէսզի անձրեւ տեղացնէ այն երկրին վրայ՝ ուր մարդ չկայ, Անապատին վրայ՝ ուր ո՛չ մէկը կը բնակի.

Որպէսզի անբնակ եւ անշէն տեղերը կշտացնէ, Ու դալարին ծիլը բուսցնէ։

Անձրեւը հայր ունի՞. Կամ ո՞վ կը ծնանի ցօղին կաթիլները։

Սառը որո՞ւն ¹³արգանդէն կ’ելլէ. Ո՞վ կը ծնանի երկինքի եղեամը։

Ջուրերը քարի պէս ըլլալով կը պահուըտին, Եւ անդունդին մակերեսը կը ծսառի։

Բազմաստեղին ¹⁴կապերը կրնա՞ս կապել, Կամ Հայկին կապերը քակել.

¹⁵Կենդանակամարը իր եղանակին կրնա՞ս ¹⁶երեւցնել, Կամ Արջը եւ իր որդիները առաջնորդել։

Երկինքի կանոնները գիտե՞ս, Անոր գերիշխանութիւնը կրնա՞ս ¹⁷հաստատել երկրի վրայ։

Ձայնդ թանձր ամպերուն կրնա՞ս բարձրացնել, Որպէսզի ջուրերուն առատութիւնը քեզ ծածկէ։

Փայլակները կրնա՞ս արձակել, որպէսզի երթան՝ Քեզի ըսելով. “Ահա՛ պատրաստ ենք”։

¹⁸Ներքին մարդուն՝՝ մէջ ո՞վ իմաստութիւն դրաւ, Կամ ¹⁹միտքին ո՞վ խելք տուաւ։

Ո՞վ կրնայ իմաստութեամբ նօսր ամպերը հաշուել. Ո՞վ կը ²⁰պարպէ երկինքի տիկերը,

Մինչ հողը թրջուելով՝ ձուլոյթի պէս կը ²¹հոսի, Եւ հողակոշտերը իրարու կը փակչին։

Մատակ առիւծին որսը դո՞ւն կ’որսաս, Կամ կորիւններուն ախորժակը դո՞ւն կը յագեցնես,

Երբ անոնք որջերու մէջ կը կծկուին, Եւ իրենց մացառուտին մէջ ²²դարան կը մտնեն՝՝։

Ո՞վ ագռաւին կը պատրաստէ իր ²³սնունդը, Երբ անոր ձագերը Աստուծոյ կ’աղաղակեն՝ Առանց կերի դեգերելով»։