Job 41

Esther  «  Job 40  ‹  Job 41  ›  Job 42  »  Psalm

«¹Կոկորդիլոսը կրնա՞ս քաշել կարթով, Կամ լարով՝ իր լեզուն անոր մէջ ²մխրճելով։

Անոր քիթին կնիւն կրնա՞ս անցընել, Կամ ծնօտը ³կարթով ծակել։

Միթէ ան շատ աղաչանքներ կ’ընէ՞ քեզի. Մեղմ խօսքեր կ’ըսէ՞ քեզի։

Ուխտ կը կնքէ՞ քեզի հետ. Զայն կրնա՞ս ⁴մշտնջենաւոր ստրուկի պէս առնել։

Ճնճղուկի հետ զբօսնելու պէս՝ անոր հետ կրնա՞ս զբօսնիլ. Կամ զայն կը կապե՞ս՝ քու պատանուհիներդ զուարճացնելու համար։

⁵Ընկերակիցները անոր միսով կրնա՞ն ⁶կոչունք սարքել՝՝. Ան կը բաժնուի՞ ⁷վաճառականներուն միջեւ։

Անոր մորթը կրնա՞ս սլաքներով լեցնել, Կամ անոր գլուխը՝ ձկնորսի տէգերով։

Դի՛ր ձեռքդ անոր վրայ. պատերազմը պիտի յիշես, Ու պիտի չշարունակես։

Ահա՛ անոր բռնուելուն ակնկալութիւնը ⁸ընդունայն է. Անոր տեսքն իսկ մարդը չի՞ զգետներ։

Չկայ խիզախ մէկը՝ որ համարձակի զայն ⁹արթնցնել. Հապա ո՞վ կրնայ ինծի ներկայանալ։

Ո՞վ ¹⁰ինծի փոխ տուաւ՝՝, որ ես անոր հատուցանեմ. Ամբողջ երկինքին տակ եղածը իմս է։

Ես պիտի ¹¹խօսիմ անոր անդամներուն, զօրութեան, Նաեւ շնորհալի ¹²կերտուածքին մասին։

Անոր հանդերձին երեսը ո՞վ կրնայ բանալ. Անոր կրկնակ կզակին մէջ ո՞վ կրնայ մտնել.

Անոր երեսին դռները ո՞վ կրնայ բանալ. Ահը անոր ակռաներուն շուրջն է։

Անոր ամուր վահանները իր յոխորտանքն են, Գոցուած եւ պինդ կնքուած.

Մէկը միւսին ա՛յնչափ մօտ է՝ Որ իրենց մէջ հո՛վը չի կրնար մտնել.

Իրարու կցուած են, Զիրար կը բռնեն ու բնաւ չեն զատուիր։

Անոր փռնգտալէն լոյս կը շողայ, Եւ աչքերը արշալոյսին կոպերուն կը նմանին։

Անոր երախէն հրավառ ջահեր կ’ելլեն, Ու կրակի կայծեր կը ցայտեն։

Ռունգերէն ծուխ կ’ելլէ՝ Եռացող սանէ կամ կաթսայէ ելած շոգիի պէս։

Անոր շունչը կրակի կայծեր կը բռնկեցնէ, Եւ բերանէն բոց կ’ելլէ։

Անոր վիզին վրայ զօրութիւն կը ¹³բնակի, Ու երկիւղը իր առջեւ կը ¹⁴պարէ։

Անոր միսին ծալքերը իրարու փակած են. Իր վրայ ձուլուած են, չեն երերար։

Անոր սիրտը քարի պէս ¹⁵պինդ է, Ջաղացքի ստորին ¹⁶քարին պէս ամուր։

Երբ բարձրանայ՝ զօրաւորները կը վախնան, ¹⁷Երկիւղէն կը փախչին՝՝։

Անոր վրայ ¹⁸յարձակողին սուրը չի ¹⁹մխրճուիր. Նիզակը, սլաքն ու զրահը անօգուտ են։

Երկաթը յարդ կը համարէ, Եւ պղինձը՝ փտած փայտ։

²⁰Նետը զայն չի փախցներ. Պարսատիկի քարերը անոր դիմաց խոզանի կը վերածուին։

Մահակները խոզան կը սեպէ. Տէգին ճօճուելուն վրայ կը ծիծաղի։

²¹Սրածայր ²²խեցատներ կան անոր տակ. Ցաքան կը տարածէ ²³սիկին վրայ։

Խորխորատը կաթսայի մը պէս կ’եռացնէ, Ծովը օծանելիքի սանի նման կ’ընէ։

Իր ետեւէն շաւիղը կը լուսաւորէ, Անդունդը ²⁴ճերմակ մազերու կը նմանի՝՝։

²⁵Երկրի վրայ անոր նմանը չկայ, Որ այդպէս անվախ ²⁶ստեղծուած ըլլայ։

Բոլոր խրոխտներուն արհամարհանքով կը նայի. Բոլոր ²⁷վայրենի գազաններուն՝՝ թագաւորն է»։