Lamentations 2

Jeremiah  «  Lamentations 1  ‹  Lamentations 2  ›  Lamentations 3  »  Ezekiel

ՏԷՐՈՋ ՊԱՏԻԺԸ ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻ

Ի՜նչպէս Տէրը՝ իր բարկութեան մէջ՝ ¹խաւարով ծածկեց՝՝ Սիոնի աղջիկը, Երկինքէն ²երկիր նետեց Իսրայէլի ³պարծանքը, Եւ իր բարկութեան օրը չյիշեց իր ոտքերուն պատուանդանը։

Տէրը Յակոբի բոլոր բնակարանները առանց խնայելու ⁴քանդեց, Յուդայի աղջիկին ամրոցները իր ցասումով փլցուց եւ ⁵հիմնայատակ ըրաւ՝՝, Թագաւորութիւնն ու անոր իշխանաւորները անպատուեց։

Իսրայէլի ամբողջ ⁶զօրութիւնը բորբոքած բարկութեամբ կոտրեց. Իր աջ ձեռքը թշնամիին ⁷առջեւէն ետ քաշեց, Եւ Յակոբի մէջ կրակի բոցի պէս բռնկելով՝ անոր շուրջը սպառեց։

Իր աղեղը թշնամիի պէս լարեց, իր աջ ձեռքով հակառակորդի պէս կեցաւ, Ու բոլոր աչքի ⁸հաճելի եղողները մեռցուց. Իր ցասումը կրակի պէս թափեց Սիոնի աղջիկին վրանին վրայ։

Տէրը թշնամիի պէս եղաւ. Իսրայէլը կլլեց, Անոր բոլոր պալատները կլլեց, ամրոցները քանդեց, Եւ Յուդայի աղջիկին մէջ թախիծն ու կոծը շատցուց։

Անոր ⁹խորանը բռնութեամբ կործանեց՝ պարտէզի տաղաւարի ¹⁰պէս, անոր ¹¹ժողովարանը քանդեց. Տէրը Սիոնի մէջ հանդիսաւոր տօնը եւ Շաբաթը մոռցուց, Իր ¹²սաստիկ բարկութեամբ՝՝ թագաւորն ու քահանան անարգեց։

Տէրը իր զոհասեղանը մերժեց եւ իր սրբարանը ուրացաւ. Անոր պալատներուն պարիսպները թշնամիին ձեռքը մատնեց. Անոնք Տէրոջ տան մէջ հանդիսաւոր տօնի օրուան պէս ձայն տուին։

Տէրը մտածեց Սիոնի աղջիկին պարիսպը քանդել. Լար քաշեց, իր ձեռքը ¹³կործանելէն չդադրեցուց՝՝. Պատուարին ու պարիսպին սգալ տուաւ, անոնք միասին ուժաթափեցան։

Անոր դռները գետինին մէջ մխրճուեցան, անոր նիգերը փճացուց եւ կոտրեց. Անոր թագաւորն ու իշխանաւորները ¹⁴ազգերուն մէջ են. օրէնք չկայ. Անոր մարգարէներն ալ Տէրոջմէն տեսիլք չեն յայտնաբերեր։

Սիոնի աղջիկին երէցները գետինը նստած՝ լուռ կը կենան, Իրենց գլուխին վրայ հող դրին, ¹⁵քուրձ հագան՝՝. Երուսաղէմի կոյսերը իրենց գլուխը գետինը իջեցուցին։

Իմ ժողովուրդիս աղջիկին փլուզումին համար աչքերս արցունք թափելէն նուաղեցան. Ընդերքս խռովեցաւ, լեարդս գետինը թափուեցաւ, Որովհետեւ երախաներն ու ծծկերները քաղաքին հրապարակներուն մէջ կը թալկանան։

Անոնք իրենց մայրերուն կ’ըսեն. «Ո՞ւր են ցորենը եւ գինին», Մինչ վիրաւորուածներու պէս կը թալկանան քաղաքին հրապարակներուն մէջ, Եւ իրենց ¹⁶հոգին կ’աւանդեն՝՝ իրենց մայրերուն գիրկին մէջ։

Քեզի ի՞նչ վկայութիւն բերեմ. քեզ ինչի՞ նմանցնեմ, ո՛վ Երուսաղէմի աղջիկ. Քեզ մխիթարելու համար քեզ ինչի՞ ¹⁷բաղդատեմ, ո՛վ Սիոնի կոյս աղջիկ, Քանի որ քու փլուզումդ ծովու չափ մեծ է. ո՞վ պիտի բուժէ քեզ։

Քու մարգարէներդ քեզի համար սնոտի եւ անպատշաճ տեսիլքներ տեսան. Քու անօրէնութիւնդ քեզի չյայտնեցին, որ քեզ գերութենէն վերադարձնեն, Հապա քեզի համար սնոտի ¹⁸տեսիլքներ ու ¹⁹խոտորումներ տեսան։

Բոլոր ճամբայէն անցնողները քեզի համար ծափ զարկին, Սուլելով իրենց գլուխը շարժեցին Երուսաղէմի աղջիկին համար Եւ ըսին. «Ա՞յս է այն քաղաքը, որ “Գեղեցկութեան կատարելութիւնը” եւ “Ամբողջ ²⁰երկրագունդին բերկրանքը” կը կոչուէր»։

Քու բոլոր թշնամիներդ իրենց բերանը քեզի դէմ բացին, Սուլելով ակռայ կրճտեցին եւ ըսին. «Զայն կլլեցինք։ Ահա՛ ա՛յս է մեր սպասած օրը. գտանք, տեսանք զայն»։

Տէրը իր մտադրածը կիրարկեց, վաղեմի օրերէն ²¹հաղորդած խօսքը՝՝ ²²իրագործեց, Փլցուց առանց խնայելու, եւ թշնամին քեզմով ուրախացուց, Քու հակառակորդներուդ եղջիւրը բարձրացուց։

Անոնց սիրտը Տէրոջ աղաղակեց. Ո՛վ Սիոնի աղջիկին պարիսպը, ցերեկ ու գիշեր արցո՛ւնք ²³թափէ՝ վտակի պէս։ Քեզի հանգիստ մի՛ տար, աչքիդ բիբը թող չդադրի։

Կանգնէ՛, ²⁴աղաղակէ՛ գիշերը, գիշերուան պահերուն սկիզբը. Ջուրի պէս թափէ՛ քու սիրտդ Տէրոջ ներկայութեան մէջ. Ձեռքերդ բարձրացո՛ւր անոր՝ քու երախաներուդ կեանքին համար, Որոնք ամէն փողոցի ²⁵անկիւն անօթութենէ կը թալկանան։

Տե՛ս, ո՛վ Տէր, ու նկատէ՛ թէ որո՞ւ հետ այսպէս վարուեցար. Միթէ կիները պիտի ուտե՞ն իրենց որովայնին պտուղը, իրենց երախաները՝ որոնց վրայ կը գուրգուրան. Քահանան ու մարգարէն Տէրոջ սրբարանին մէջ պիտի սպաննուի՞ն։

Պատանին եւ ծերը փողոցներու մէջ գետինը պառկեցան, Իմ կոյսերս ու երիտասարդներս սուրէն ինկան. Քու բարկութեանդ օրը զանոնք մեռցուցիր, մորթեցիր առանց խնայելու։

Ամէն կողմէ իմ երկիւղներս հանդիսաւոր տօնի օրուան պէս կանչեցիր, Ու Տէրոջ բարկութեան օրը վերապրող կամ ազատած չմնաց. Թշնամիս ²⁶հատցուց անոնք՝ որոնց վրայ գուրգուրացած ու զանոնք մեծցուցած էի։