Nahum 3

Micah  «  Nahum 2  ‹  Nahum 3  ›  Habakkuk 1  »  Habakkuk

«Վա՜յ արիւնահեղ քաղաքին, Որ բոլորովին խարդախութեամբ ու յափշտակութեամբ լեցուն է, Եւ իրմէ ¹կողոպուտը չի հեռանար։

Ահա՛ խարազանին ձայնը, Անիւներու շարժումին աղմուկը, Սրընթաց ձիերուն ու ցատկռտող կառքերուն շաչիւնը։

Ձիաւորը կը վերցնէ ²փայլուն սուրն ու փայլատակող նիզակը՝՝, Եւ շատ խոցուածներ ու ³դիակներու դէզեր՝՝ կ’ըլլան։ Մեռած մարմինները ⁴անթիւ են. ⁵մարդիկ մեռած մարմիններուն վրայ կը գայթին։

Պոռնիկին պոռնկութիւններուն շատութեան համար, Որ բարեշնորհ ու կախարդութիւններու տիրուհի ըլլալով՝ Իր պոռնկութիւններով ազգեր կը ծախէր, Եւ իր կախարդութիւններով՝ գերդաստաններ,

Ահա՛ ես քեզի դէմ եմ,— կը պատգամէ զօրքերու Տէրը.— Քու երեսիդ դէմ պիտի բանամ քու փէշերդ, Քու մերկութիւնդ պիտի ցուցնեմ ազգերուն, Եւ անարգանքդ՝ թագաւորութիւններուն։

Քու վրադ պղծութիւններ պիտի նետեմ, Քեզ պիտի անարգեմ, Քեզ իբր օրինակ պիտի դնեմ։

Բոլոր քեզ տեսնողները Քեզմէ պիտի փախչին եւ ըսեն. “Նինուէն կործանեցաւ, Անոր վրայ ո՞վ պիտի ողբայ”. Քեզի ուրկէ՞ մխիթարիչ փնտռեմ։

Միթէ դուն ⁶Նով-Ամոնէն լա՞ւ ես, Որ գետերուն մէջտեղը կը բնակէր Ու ջուրերով շրջապատուած էր. Ծովը անոր պատուարն էր, Ծովը անոր պարիսպն էր։

Եթովպիա ու Եգիպտոս անոր հզօրութիւնն էին, Որ ⁷անծայրածիր էր. ⁸Փութացիները եւ Լիպիացիները օգնականներդ էին։

Անիկա՛ ալ տարագրուեցաւ ու գերութեան գնաց. Անոր երախաներն ալ ամէն փողոցի ⁹անկիւն գետին զարնուեցան. Անոր պատուաւոր մարդոց վրայ վիճակ ձգեցին, Եւ անոր բոլոր մեծերը շղթաներով կապուեցան։

Դո՛ւն ալ պիտի գինովնաս ու թաքնուիս, Դո՛ւն ալ թշնամիէն պատսպարուելու ամրոց պիտի փնտռես։

Քու բոլոր ամրոցներդ կանխահաս պտուղներ ունեցող թզենիներու պէս պիտի ըլլան, Որոնք երբ թօթուեն՝ ուտողին բերանը կ’իյնան։

Ահա՛ քու մէջդ եղող ժողովուրդդ ¹⁰կիներէ բաղկացած՝՝ պիտի ըլլայ, Քու երկրիդ դռները լայն պիտի բացուին թշնամիներուդ առջեւ, Կրակը պիտի սպառէ քու նիգերդ։

Ջո՛ւր քաշէ քեզի՝ պաշարումի համար, Ամրացո՛ւր ամրոցներդ. Ցեխի՛ մէջ մտիր ու կա՛ւը կոխկռտէ, Եւ նորոգէ՛ աղիւսի փուռը։

Հո՛ն կրակը քեզ պիտի սպառէ, Սուրը քեզ պիտի կոտորէ, Ջորեակի պէս քեզ պիտի հատցնէ. ¹¹Բազմացի՛ր ջորեակի պէս, Բազմացի՛ր մարախի պէս։

Քու վաճառականներդ երկինքի աստղերէն աւելի շատցուցիր. Ջորեակը կը ¹²տարածուի, յետոյ կը թռի։

Քու թագակիրներդ մարախի պէս են, Զօրավարներդ՝ մարախներու գունդի պէս, Որոնք օրուան ցուրտ ատենը ցանկապատերու վրայ կը ¹³տեղաւորուին, Իսկ երբ արեւը ծագի՝ կը փախչին, Եւ անոնց ո՛ւր ըլլալը չի գիտցուիր։

Քու հովիւներդ կը մրափեն, ո՛վ Ասորեստանի թագաւոր, Քու ¹⁴ազնուականներդ կը հանգչին հողին մէջ. Քու ժողովուրդդ լեռներուն վրայ ցրուած է, Եւ ո՛չ մէկը զանոնք կը հաւաքէ։

Քու փլուզումիդ մեղմացում չկայ, Քու վէրքդ անդարմանելի է. Բոլոր անոնք՝ որ քու լուրդ կը լսեն, քեզի համար ծափ կը զարնեն, Որովհետեւ քու չարութիւնդ որո՞ւ ¹⁵անընդհատ հասած՝՝ չէ»։