Proverbs 1

Psalm  «  Psalm 150  ‹  Proverbs 1  ›  Proverbs 2  »  Ecclesiastes

ԱՌԱԿՆԵՐՈՒՆ ԱՐԺԷՔԸ

Իսրայէլի թագաւորին — Դաւիթի որդիին — Սողոմոնի առակները՝

Իմաստութիւնն ու խրատը գիտնալու համար, ¹Հանճարին խօսքերը հասկնալու համար,

Իմաստութեան կրթութիւնը ընդունելու համար, Այսինքն՝ արդարութիւնը, իրաւունքը եւ ուղղամտութիւնը,

Միամիտներուն խորագիտութիւն տալու համար, Ու երիտասարդներուն՝ գիտութիւն եւ մտախոհութիւն.

Իմաստունը թող լսէ՝ որ իր հմտութիւնը աւելցնէ, Ու խելացի մարդը՝ որ ²առաջնորդութիւն ստանայ

Առակն ու այլաբանութիւնը հասկնալու համար, Նաեւ իմաստուններուն խօսքերը եւ անոնց հանելուկները.—

ԽՐԱՏ ԵՐԻՏԱՍԱՐԴԻՆ

Իմաստութեան սկիզբը ³Տէրոջ վախն է, Բայց յիմարները իմաստութիւնն ու կրթութիւնը կ’արհամարհեն։

Որդեա՛կս, մտի՛կ ըրէ քու հօրդ խրատը, Ու երեսէ մի՛ ձգեր քու մօրդ ⁴ուսուցումը.

Արդարեւ անոնք քու գլուխիդ շնորհքի ծաղկեպսակ պիտի ըլլան, Եւ քու վիզիդ՝ մանեակներ։

Որդեա՛կս, եթէ մեղաւորները ուզեն քեզ հրապուրել, Դուն անոնց հաւանութիւն մի՛ տար։

Եթէ ըսեն. «Եկո՛ւր մեզի հետ, Արիւնի համար դարա՛ն մտնենք, Անմեղ մարդուն համար առանց ⁵պատճառի պահուըտի՛նք,

⁶Դժոխքին պէս զանոնք ողջ-ողջ կլլենք, Ամբողջութեամբ՝ գուբը իջնողներուն պէս.

Ամէն տեսակ թանկարժէք ապրանք գտնենք, Ու մեր տուները աւարով լեցնենք.

Քու վիճակդ մե՛ր մէջ ձգէ, Բոլորս մէ՛կ քսակ ունենանք».

Որդեա՛կս, անոնց հետ ճամբայ մի՛ երթար, Անոնց շաւիղէն ոտքերդ ⁷հեռո՛ւ պահէ՝՝.

Քանի որ անոնց ոտքերը դէպի չարութիւն կը վազեն, Եւ արիւն թափելու կը շտապեն։

Ի՛րապէս ⁸ընդունայն ցանց կը տարածուի Ամէն թեւաւորի աչքերուն առջեւ.

Անոնք իրե՛նց արիւնին համար դարան կը մտնեն, Եւ իրե՛նց անձին համար կը պահուըտին։

Ա՛յսպէս են ուղիները ամէն ագահութեամբ վաստկողի. Ագահութիւնը ⁹իրեն անձնատուր եղողներուն՝՝ կեանքը կը յափշտակէ։

ԻՄԱՍՏՈՒԹԻՒՆԸ ԿԸ ԿԱՆՉԷ

Իմաստութիւնը դուրսը ցնծութեամբ կը գոչէ, Ու հրապարակներու մէջ իր ձայնը լսել կու տայ.

Ան ¹⁰աղմկալից գլխաւոր վայրերը, Եւ դռներուն մուտքը կը գոչէ, Ու քաղաքին մէջ իր խօսքերը կ’արտասանէ.

«Ո՛վ միամիտներ, մինչեւ ե՞րբ միամտութիւնը պիտի սիրէք, Մինչեւ ե՞րբ ծաղրողները պիտի ¹¹ախորժին ծաղրելէ, Եւ անմիտները պիտի ատեն գիտութիւնը։

Դարձէ՛ք իմ ազդարարութեանս. Ահա՛ իմ Հոգիս ձեր վրայ պիտի ¹²թափեմ, Իմ խօսքերս ձեզի պիտի հասկցնեմ։

Քանի ես կանչեցի ու դուք մերժեցիք լսել, Ձեռքս երկարեցի բայց ո՛չ մէկը ուշադիր եղաւ,

Հապա բոլոր խրատներս մերժեցիք Եւ ազդարարութիւնս չուզեցիք,

Ես ալ ձեր ձախորդութեան վրայ պիտի ծիծաղիմ, Ու պիտի ծաղրեմ՝ երբ ձեր երկիւղը հասնի,

Երբ ձեր երկիւղը աւերումի պէս հասնի, Ձեր ձախորդութիւնը փոթորիկի պէս ¹³պատահի, Եւ ձեր վրայ տագնապ ու տուայտանք գան։

Այն ատեն ինծի պիտի գոչեն՝ բայց պիտի չպատասխանեմ, Զիս ¹⁴փութով պիտի փնտռեն ու պիտի չկարենան գտնել,

Որովհետեւ գիտութիւնը ատեցին Ու Տէրոջ վախը չընտրեցին։

Իմ խրատներս չուզեցին Եւ բոլոր ազդարարութիւններս ¹⁵անարգեցին,

Հետեւաբար իրենց ճամբային պտուղէն պիտի ուտեն, Ու իրենց խորհուրդներով պիտի կշտանան.

Արդարեւ միամիտներուն ուխտադրժութիւնը զիրենք պիտի մեռցնէ, Եւ անմիտներուն անդորրութիւնը զիրենք պիտի կորսնցնէ.

Բայց ինծի մտիկ ընողը ապահովութեամբ պիտի բնակի, Ու չարիքներու երկիւղէն անխռով պիտի ըլլայ»։