Proverbs 6
Psalm « Proverbs 5 ‹ Proverbs 6 › Proverbs 7 » Ecclesiastes
ԱՒԵԼԻ ԶԳՈՒՇԱՑՈՒՄ
1Որդեա՛կս, եթէ ընկերիդ համար երաշխաւոր եղար, Կամ օտար մարդու մը համար 1գրաւական տուիր՝՝,
2Քու բերանիդ խօսքերով որոգայթի մէջ ինկար, Բերանիդ խօսքերով բռնուեցար։
3Որդեա՛կս, հիմա սա՛ ըրէ, որպէսզի ազատիս, Քանի ընկերիդ ձեռքը 2ինկար.— Գնա՛, 3խոնարհէ՛, Պնդէ՛ ընկերիդ.
4Աչքերուդ քուն մի՛ տար, Ո՛չ ալ կոպերուդ՝ մրափ.
5Ազատէ՛ քեզ, ինչպէս այծեամը կ’ազատի որսորդին ձեռքէն, Կամ ճնճղուկը՝ թռչնորսին ձեռքէն։
6Ո՛վ ծոյլ, գնա՛ մրջիւնին, Տե՛ս անոր ճամբաները եւ իմաստո՛ւն եղիր.
7Որովհետեւ ան թէեւ մեծաւոր, Ոստիկան կամ կառավարիչ չունի,
8Իր 4կերակուրը ամառը կը պատրաստէ, Իր ուտելիքը հունձքի ատեն կը ժողվէ։
9Ո՛վ ծոյլ, մինչեւ ե՞րբ պիտի պառկիս, Քունէդ ե՞րբ պիտի արթննաս։
10Եթէ քիչ մը քնանաս, քիչ մը մրափես, Եւ քիչ մը ձեռքերդ ծալես՝ ննջելու համար,
11Քու թշուառութիւնդ ճամբորդի մը պէս պիտի գայ, Ու կարօտութիւնդ՝ վահանակիր մարդու պէս։
125Չար մարդը, անօրէն մարդը Ծուռ բերանով կը շրջի.
13Ան իր աչքերով նշան կ’ընէ, Ոտքերով կը խօսի, Ու մատներով կը սորվեցնէ։
14Անոր սիրտին մէջ նենգութիւն կայ. Միշտ չարիք կը նիւթէ ու կռիւներ կը ծագեցնէ։
15Հետեւաբար անոր ձախորդութիւնը յանկարծ պիտի գայ. Յանկարծ պիտի կոտրուի, եւ անոր դարման պիտի չըլլայ։
16Տէրը սա՛ վեց բանը կ’ատէ, Ու անոր հոգիին առջեւ եօթը բան գարշելի է.—
17Գոռոզ աչքեր, ստախօս լեզու, Անմեղ արիւն թափող ձեռքեր,
18Անօրէն հնարք նիւթող սիրտ, Չարութեան համար շտապելով վազող ոտքեր,
19Սուտեր արտաբերող 6սուտ վկայ, Ու եղբայրներու մէջ կռիւներ ծագեցնող մարդ։
ՇՆՈՒԹԵՆԷ ԶԳՈՒՇԱՑՈՒՄ
20Որդեա՛կս, պահէ՛ քու հօրդ պատուիրանը, Եւ երեսէ մի՛ ձգեր մօրդ 7ուսուցումը.
21Զանոնք շարունակ կապէ՛ քու սիրտիդ վրայ, Զանոնք կախէ՛ վիզէդ։
22Երբ քալես՝ 8անոնք քեզ պիտի առաջնորդեն, Երբ քնանաս՝ քեզ պիտի պահպանեն, Ու երբ արթնննաս՝ քեզի հետ պիտի խօսակցին։
23Արդարեւ պատուիրանը ճրագ է, եւ 9ուսուցումը՝ լոյս. Խրատն ու ազդարարութիւնները կեանքի ճամբայ են,
24Որպէսզի քեզ պահեն վատ կնոջմէն, Օտարազգիին շողոքորթող լեզուէն։
25Սիրտիդ մէջ անոր գեղեցկութեան մի՛ ցանկար, Ու քեզ թող չգրաւէ իր կոպերով.
26Որովհետեւ պոռնիկ կնոջ պատճառով Մարդ նոյնիսկ հացի նկանակի մը կարօտ կ’ըլլայ, Եւ շնացող առնակինը պատուական անձը կ’որսայ։
27Կարելի՞ է որ մէկը իր ծոցը կրակ դնէ, Ու անոր հագուստները չայրին։
28Կարելի՞ է որ մէկը կրակի կայծերու վրայ քալէ, Եւ անոր ոտքերը չայրին։
29Ա՛յդպէս է իր ընկերին կնոջ քով գացողն ալ. Ո՛վ որ անոր դպչի՝ անմեղ չ’ըլլար։
30Գողը չեն արհամարհեր, երբ անօթի ըլլալով գողնայ՝ Իր 10փորը կշտացնելու համար.
31Սակայն եթէ բռնուի՝ եօթնապատիկ պիտի հատուցանէ, Իր տան ամբողջ ստացուածքը պիտի տայ։
32Կնոջ մը հետ շնութիւն ընողը պակասամիտ է. Ասիկա ընողը իր անձը կը փճացնէ։
33Ան վէրք եւ անարգանք կը գտնէ, Ու անոր նախատինքը անջնջելի է։
34Արդարեւ նախանձախնդրութիւնը 11ամուսինին ցասումն է, Եւ ան վրէժխնդրութեան օրը չի խնայեր.
35Ան ո՛չ մէկ փրկանքի 12ուշադրութիւն պիտի դարձնէ՝՝, Ո՛չ ալ պիտի ուզէ, նոյնիսկ եթէ կաշառքը շատցնես։