Proverbs 17

Psalm  «  Proverbs 16  ‹  Proverbs 17  ›  Proverbs 18  »  Ecclesiastes

¹Աւելի լաւ է չոր հացի պատառ մը՝ խաղաղութեամբ, Քան զոհերու միսերով լեցուն տուն մը՝ կռիւով։

Ուշիմ ծառան ամչցնող որդիին կը տիրէ, Ու եղբայրներու մէջ ժառանգութեան բաժին կ’առնէ։

Արծաթին համար հալոց կայ, եւ ոսկիին համար՝ քուրայ. Բայց Տէ՛րն է սիրտերը քննողը։

Չարագործը անիրաւին շրթունքը մտիկ կ’ընէ, Եւ ստախօսը ²վնասակար լեզուին ուշադիր կ’ըլլայ։

Թշուառը ծաղրողը անոր Արարիչը կը նախատէ, Ու ձախորդութեան համար ուրախացողը անպատիժ պիտի չմնայ։

³Թոռները ծերերուն պսակն են, Եւ որդիներուն պարծանքը իրենց հայրերն են։

⁴Ընտիր ⁵խօսքը անզգամին չի վայլեր, Ո՜րչափ աւելի ստախօս շրթունքը՝ ազնուականին։

⁶Պարգեւը՝ ⁷ընդունողին առջեւ՝՝ ⁸պատուական քարի պէս է, Ո՛ւր որ դառնայ՝ ⁹կը յաջողի՝՝։

Յանցանքը ծածկողը սէր կը փնտռէ, Բայց ¹⁰զայն պատմողը՝՝ մտերիմ բարեկամները կը զատէ։

Մէկ սաստ խելացի մարդուն աւելի ¹¹կ’ազդէ, Քան հարիւր գաւազանի հարուած՝ անմիտին։

Չար մարդը միայն ըմբոստութիւն կը փնտռէ. Անոր անգութ պատգամաւոր մը պիտի ղրկուի։

Մարդ մը ձագերը յափշտակուած արջի մը թող հանդիպի, Քան թէ անմիտի մը՝ անոր յիմարութեան ատենը։

Ո՛վ որ բարիքի փոխարէն չարիք կը հատուցանէ, Չարիքը անոր տունէն պիտի չհեռանայ։

Բանավէճին սկզբնաւորութիւնը ¹²ջրաթումբ բանալու՝՝ կը նմանի. Ուրեմն վէճը չբռնկած՝ ¹³հեռացի՛ր։

Ամբարիշտը արդարացնողը եւ արդարը դատապարտողը՝ Երկուքն ալ Տէրոջ առջեւ գարշելի են։

Իմաստութիւնը ստանալու գինը ի՞նչ օգուտ ունի անմիտին ձեռքը, Քանի ¹⁴խելք չունի։

Բարեկամը ամէն ատեն կը սիրէ, Ու եղբայրը տագնապի ատեն օգնելու համար ծնած է։

Պակասամիտ մարդը ¹⁵գրաւական կու տայ՝՝, Եւ իր ընկերին ¹⁶համար երաշխաւոր կ’ըլլայ։

Բանակռիւ սիրողը յանցանքը կը սիրէ. Իր դուռը բարձրացնողը իր փլուզումը կը փնտռէ։

Ծուռ սիրտ ունեցողը բարիք չի գտներ, Ու նենգաւոր լեզուով մարդը չարիքի մէջ կ’իյնայ։

Անմիտը ծնանողը կը տրտմի, Եւ անզգամին հայրը չ’ուրախանար։

Ուրախ սիրտը դեղի պէս ¹⁷օգտակար է՝՝, Բայց ¹⁸ընկճուած հոգին ¹⁹անդամները կը չորցնէ։

Ամբարիշտը իր ²⁰ծոցէն կաշառք կը հանէ՝՝, Որպէսզի դատաստանի ուղիները ծռէ։

Իմաստութիւնը խելացի մարդուն դիմացն է, Բայց անմիտին աչքերը երկրի ծայրերն են։

Անմիտ որդին իր հօր վիշտ կ’ըլլայ, Եւ զինք ծննդաբերողին՝ դառնութիւն։

Լաւ չէ արդարը պատժել, Ո՛չ ալ ²¹ազնուականները ծեծել՝ իրենց ուղղամտութեան համար՝՝։

Գիտունը իր խօսքերը կը չափաւորէ, Ու հանճարեղ մարդը պատուական հոգի ունի։

Նոյնիսկ յիմարը իմաստուն կը սեպուի՝ եթէ լուռ կենայ. Իր շրթունքը գոցողը խելացի է։