Proverbs 20

Psalm  «  Proverbs 19  ‹  Proverbs 20  ›  Proverbs 21  »  Ecclesiastes

Գինին ծաղրող է, եւ օղին՝ ¹կռիւ ծագեցնող՝՝. Ո՛վ որ ասոնցմով մոլորի՝ իմաստուն չէ։

Թագաւորին երկիւղը առիւծի կորիւնի ²մռնչիւնին պէս է. Զայն բարկացնողը իր անձին դէմ կը մեղանչէ։

Մարդուն փառքն է կռիւը դադրեցնել, Բայց ամէն յիմար ³կռուասէր է։

Ձմեռ ըլլալուն համար՝ ծոյլը արտը չի հերկեր, Ուստի հունձքի ատեն պիտի մուրայ, ու ոչինչ պիտի ունենայ։

Մարդու մը սիրտին խորհուրդը խորունկ ջուրերու պէս է. Հանճարեղ մարդը անկէ կը հանէ։

Մարդոցմէ շատերը իրենց բարեպաշտութիւնը կը յայտարարեն, Բայց հաւատարիմ մարդը ո՞վ կրնայ գտնել։

Իր պարկեշտութեան մէջ ընթացողը արդար է. Իրմէ ետք՝ իր որդիները երանելի պիտի ըլլան։

Դատաստանի գահին վրայ բազմող թագաւորը՝ Իր աչքերով ամէն չարիք կը ⁴նկատէ։

Ո՞վ կրնայ ըսել. «Իմ սիրտս զտեցի, Իմ մեղքէս մաքրուեցայ»։

⁵Երկու տեսակ կշռաքար՝՝, ⁶երկու տեսակ չափ՝՝ Հաւասարապէս Տէրոջ առջեւ գարշելի են։

Նոյնիսկ ⁷մանուկի մը արարքներէն կը հասկցուի Անոր վարքին մաքուր եւ ուղիղ ըլլալը։

Լսող ականջն ու տեսնող աչքը՝ Երկուքն ալ Տէ՛րը ⁸ստեղծած է։

Քունը մի՛ սիրեր, որպէսզի չթշուառանաս. Աչքերդ բա՛ց, որպէսզի հացով կշտանաս։

«Գէ՛շ է, գէ՛շ է», կ’ըսէ գնողը. Բայց երբ երթայ, այն ատեն կը պարծենայ։

Ոսկի ու շատ մարգարիտ ⁹կը գտնուին՝՝, Բայց գիտութեան շրթունքները մեծագին ¹⁰զարդեր են։

Օտարի մը երաշխաւոր եղողին հագո՛ւստը առ, Եւ օտարազգի կնոջ համար երաշխաւոր եղողէն՝ գրա՛ւ առ։

Ստութեան հացը մարդուն ¹¹ախորժելի է, Բայց վերջաւորութեան՝ անոր բերանը խիճով պիտի լեցուի։

Ծրագիրը խորհուրդով կը հաստատուի, Ուստի խոհեմութեա՛մբ պատերազմէ։

Բանսարկութեան գացողը գաղտնիքը կը յայտնէ. Ուրեմն հրապուրողին մի՛ ¹²միանար։

Ո՛վ որ իր հայրն ու մայրը կ’անիծէ, Անոր ճրագը թանձր խաւարի մէջ պիտի շիջանի։

Եթէ ժառանգութիւն մը սկիզբը արտորալով ստացուի, Անոր վախճանը պիտի չօրհնուի։

Մի՛ ըսեր. «Չարութեան փոխարէնը պիտի հատուցանեմ». Տէրո՛ջ յուսա, եւ ան քեզ պիտի ազատէ։

Երկու տեսակ կշռաքար Տէրոջ առջեւ գարշելի է, Ու խարդախուած կշիռքը լաւ չէ։

¹³Մարդուն քայլերը Տէրոջմէն կը հաստատուին. Ուստի մարդը ի՞նչպէս կրնայ հասկնալ իր ճամբան։

¹⁴Անխորհրդաբար բան մը նուիրելը՝՝ եւ ուխտ ընելէն ետք քննարկելը՝ Մարդուն որոգայթ են։

Իմաստուն թագաւորը ամբարիշտները կը ցրուէ, Եւ անիւը անոնց վրայ կը դարձնէ։

Մարդուն ներշնչումը Տէրոջ ճրագն է. ¹⁵Սիրտին բոլոր շտեմարանները՝՝ կը խուզարկէ։

Կարեկցութիւնն ու ճշմարտութիւնը թագաւորը կը պահեն, Ան ալ իր գահը կարեկցութեամբ կ’ամրապնդէ։

Երիտասարդներուն պարծանքը իրենց ոյժն է, Եւ ծերերուն վայելչութիւնը ճերմակ մազն է։

Վէրքի ¹⁶նշաններն ու սիրտին շտեմարանները հասնող հարուածները՝ ¹⁷Չար մարդուն՝՝ սպեղանի են։