Proverbs 24

Psalm  «  Proverbs 23  ‹  Proverbs 24  ›  Proverbs 25  »  Ecclesiastes

Մի՛ նախանձիր չար մարդոց, Մի՛ փափաքիր անոնց ¹ընկերանալ.

Որովհետեւ անոնց սիրտը կործանումի մասին կը ²խորհի, Եւ շրթունքը անիրաւութեան մասին կը խօսի։

Տունը իմաստութեա՛մբ կը կառուցանուի, Ու հանճարո՛վ կը հաստատուի։

Գիտութեա՛մբ ³շտեմարանները կը լեցուին Ամէն տեսակ թանկարժէք եւ հաճելի ապրանքներով։

Իմաստուն ⁴մարդը զօրաւոր կ’ըլլայ, Ու գիտութիւն ունեցողը ոյժը կ’աւելցնէ.

Արդարեւ պատերազմդ ⁵առաջնորդութեամբ կ’ընես, Եւ ⁶ազատութիւնը բազմաթիւ խորհրդականներով կ’ըլլայ։

Իմաստութիւնը յիմարին համար շատ բարձր է. Ան ⁷դատարանին մէջ իր բերանը չի բանար։

Ո՛վ որ մտածէ չարիք ընել՝ ⁸Նենգամիտ պիտի կոչուի։

Յիմարութեան խորհուրդը մեղք է, Ու ծաղրողը մարդոց գարշելի է։

Եթէ տագնապի օրը տկարանաս, Ոյժդ ⁹քիչ է։

Ազատէ՛ անոնք՝ որ ¹⁰մեռցուելու կը տարուին՝՝, Ու ջանք մի՛ խնայեր՝ որ փրկես ջարդուելու ¹¹գացողները։

Եթէ ըսես. «Ահա՛ մենք ասիկա չէինք գիտեր», Սիրտերը կշռողը պիտի չհասկնա՞յ։ Քու անձդ պահպանողը՝ ինք գիտէ, Եւ ամէն մարդու պիտի հատուցանէ՝ իր արարքներուն համեմատ։

Որդեա՛կս, մե՛ղր կեր՝ որ լաւ է, Մեղրախորի՛սխ կեր՝ որ քիմքիդ քաղցր է։

Գիտցի՛ր թէ իմաստութիւնն ալ քու անձիդ նոյնպէս քաղցր պիտի ըլլայ. Եթէ զայն գտնես՝ Ապագայ մը պիտի ունենաս, Եւ քու յոյսդ պիտի չկտրի։

Ո՛վ ամբարիշտ, արդարին ¹²տան դարանակալ մի՛ ըլլար, Անոր ¹³բնակարանը մի՛ կործաներ։

Արդարեւ արդարը եօթը անգամ ալ իյնայ՝ պիտի կանգնի. Բայց ամբարիշտները ձախորդութեան մէջ պիտի գայթին։

Երբ թշնամիդ իյնայ՝ մի՛ ուրախանար, Ու երբ ոտքը գայթի՝ սիրտդ թող չխայտայ.

Որպէսզի Տէրը տեսնելով՝ իրեն ¹⁴անհաճոյ չըլլայ, Եւ իր բարկութիւնը անոր վրայէն կասեցնէ։

Մի՛ բորբոքիր չարագործներուն դէմ, Եւ մի՛ նախանձիր ամբարիշտներուն։

Արդարեւ չար մարդը ապագայ չունի. Ամբարիշտներուն ճրագը պիտի շիջանի։

Որդեա՛կս, վախցի՛ր Տէրոջմէն ու թագաւորէն, Եւ մի՛ ¹⁵միանար ¹⁶խռովարար մարդոց.

Արդարեւ անոնց ձախորդութիւնը յանկարծ ¹⁷պիտի հասնի՝՝, Ու երկուքին ալ դժբախտութեան ո՞վ կը գիտակցի։

ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹԻՒՆ ԻՄԱՍՏՈՒՆ ԽՕՍՔԵՐՈՒ

Սա՛ բաներն ալ իմաստուններուն կը վերաբերին.— Դատաստանի մէջ աչառութիւն ընելը լաւ չէ։

Ո՛վ որ ամբարիշտին կ’ըսէ. «Դուն արդար ես», Ժողովուրդները զինք պիտի անիծեն, Եւ ¹⁸ազգերը զինք պիտի բանադրեն.

Բայց զայն կշտամբողները ¹⁹երջանիկ պիտի ըլլան, Ու անոնց վրայ բարօրութիւն եւ օրհնութիւն պիտի գան։

Իրաւացի պատասխան տուողը՝ Շրթունք կը համբուրէ։

Դուրսի գործդ ²⁰կանոնաւորէ՛, Զայն ²¹քու արտիդ մէջ՝՝ պատրաստէ՛, Յե՛տոյ տունդ կառուցանէ։

Ընկերիդ դէմ առանց ²²պատճառի վկայ մի՛ ըլլար, Եւ շրթունքովդ մի՛ ²³խաբեր։

Մի՛ ըսեր. «Ինք ինչպէս որ ըրաւ ինծի, ես ալ այնպէս պիտի ընեմ իրեն. Այդ մարդուն պիտի հատուցանեմ իր արարքներուն համեմատ»։

Ծոյլ մարդուն արտին քովէն անցայ, Ու պակասամիտ մարդուն այգիին քովէն.

Ահա՛ բոլորին մէջ փուշեր բուսած էին։ Անոնց մակերեսը ²⁴եղիճներ ծածկած էին, Եւ անոր քարէ ցանկապատը փլած էր։

Երբ զայն տեսայ՝ ²⁵միտքիս մէջ լա՛ւ պահեցի՝՝, Անոր նայեցայ եւ անկէ խրատ ստացայ.—

Եթէ քիչ մը քնանաս, քիչ մը մրափես, Եւ քիչ մը ձեռքերդ ծալես՝ ննջելու համար,

Քու թշուառութիւնդ ճամբորդի մը պէս պիտի գայ, Ու կարօտութիւնդ՝ վահանակիր մարդու պէս։