Proverbs 30

Psalm  «  Proverbs 29  ‹  Proverbs 30  ›  Proverbs 31  »  Ecclesiastes

ԱԳՈՒՐԻ ԽՕՍՔԵՐԸ

Յակէեան Ագուրի խօսքերը, Այսինքն՝ պատգամը, որ ¹ան հաղորդեց Իթիէլի, Իթիէլի եւ Ուքալի.—

Ի՛րապէս ես ամէն մարդէ անխելք եմ, Ու մարդկային խելացութիւն չունիմ։

Իմաստութիւն չսորվեցայ, Եւ ²Ամենասուրբին գիտութիւնը չեմ ճանչնար։

Ո՞վ երկինք ելաւ, ու անկէ իջաւ. Ո՞վ հովը ժողվեց իր ափերուն մէջ. Ո՞վ ջուրերը ամփոփեց իր հանդերձին մէջ. Ո՞վ հաստատեց երկրի բոլոր ծայրերը։ Ի՞նչ է անոր անունը, եւ անոր որդիին անունը. Եթէ գիտես՝ ըսէ՛։

Աստուծոյ բոլոր խօսքերը ³ջինջ են. Ան իրեն ապաւինողներուն վահան է։

Դուն անոր խօսքերուն վրայ բան մի՛ աւելցներ, Որպէսզի քեզ չկշտամբէ ու դուն ստախօս թուիս։

ԱՌԱԿՆԵՐ

Քեզմէ երկու բան կը խնդրեմ, Մեռնելէս առաջ մի՛ մերժեր զանոնք.—

Ունայնութիւնն ու ստութիւնը հեռացո՛ւր ինձմէ, Ո՛չ թշուառութիւն տուր ինծի, ո՛չ ալ հարստութիւն. Կերակրէ՛ զիս սովորական ⁴հացովս,

Որպէսզի կշտանալով քեզ չուրանամ Ու չըսեմ. «Տէրը ո՞վ է», Ո՛չ ալ թշուառանալով գողնամ Եւ իմ Աստուծոյս անունը ⁵արատաւորեմ։

Ծառայի մը մասին մի՛ բամբասեր իր տիրոջ, Որպէսզի քեզ չանիծէ եւ յանցաւոր չըլլաս։

Սերունդ մը կայ՝ որ իր հայրը կ’անիծէ Ու մայրը չ’օրհներ.

Սերունդ մը՝ որ իր աչքերուն մաքուր է, Սակայն իր աղտէն լուացուած չէ.

Սերունդ մը՝ որուն աչքերը գոռոզ են, Եւ կոպերը՝ բարձրացած.

Սերունդ մը՝ որուն ակռաները սուրերու պէս են, Ու ժանիքները՝ դանակներու պէս, Դժբախտները երկրի վրայէն սպառելու համար, Եւ աղքատները՝ մարդոց մէջէն։

Տզրուկը երկու աղջիկ ունի. «Տո՛ւր, տո՛ւր», կ’ըսեն։ Սա՛ երեք բաները անկուշտ են, Ու չորս բան կայ՝ որ չ’ըսեր. «Հերիք է».—

⁶Դժոխքը, ամուլ արգանդը, Երկիրը՝ որ ջուրով չի ⁷յագենար, Ու կրակը՝ որ չ’ըսեր. «Հերիք է»։

Այն աչքը՝ որ իր հայրը կը ծաղրէ Եւ իր մօր հնազանդիլը կ’արհամարհէ, Ձորերուն ագռաւները պիտի փորեն, Եւ արծիւներուն ձագերը պիտի լափեն զայն։

Սա՛ երեք բաները ինծի սքանչելի կը թուին, Ու չորս բան կայ՝ որ չեմ հասկնար.—

Օդին մէջ՝ արծիւին ճամբան, Վէմին վրայ՝ օձին ճամբան, Ծովուն ⁸մէջտեղը՝ նաւուն ճամբան, Եւ օրիորդին քով՝ ⁹մարդուն ճամբան։

Շնացող կնոջ ճամբան ալ այդպէս է. Կ’ուտէ ու բերանը կը սրբէ, Եւ կ’ըսէ. «Անօրէնութիւն չգործեցի»։

Երեք բանի համար երկիրը կը սարսի, Ու չորս բան կայ՝ որուն չի կրնար հանդուրժել.—

Ստրուկը՝ երբ թագաւորէ, Անզգամը՝ երբ հացով կշտանայ,

Ատելի կինը՝ երբ ամուսնանայ, Եւ ստրկուհին՝ երբ իր տիրուհիին ժառանգորդ ըլլայ։

Երկրի վրայ չորս բան կայ՝ որ պզտիկ է, Բայց՝ ¹⁰շատ խելացի՝՝.—

Մրջիւնները զօրաւոր ժողովուրդ մը չեն, Սակայն իրենց ¹¹կերակուրը ամառը կը պատրաստեն։

Ճագարները տկար ժողովուրդ մըն են, Բայց իրենց տուները ժայռերու մէջ կը ¹²շինեն։

Մարախները թագաւոր չունին, Սակայն բոլորը գունդ-գունդ դուրս կ’ելլեն։

¹³Մողէզը ձեռքերով կը բռնուի, Ու թագաւորներու պալատներուն մէջ է։

Երեք բան կայ՝ որ լաւ կը քալէ, Եւ չորս բան կայ՝ որ վայելչագեղ քալուածք ունի.—

Առոյգ առիւծը, որ ¹⁴գազաններուն ամենէն զօրաւորն է, Ու ո՛չ մէկուն առջեւ կը նահանջէ.

¹⁵Մէջքը կապուած ձին՝՝, նաեւ նոխազը, Եւ անդիմադրելի թագաւորը։

Եթէ անզգամութիւն ըրիր՝ դուն քեզ բարձրացնելով, Կամ չարութիւն մը խորհեցար, Դի՛ր ձեռքդ բերանիդ վրայ.

Արդարեւ եթէ կաթը ծեծես՝ կոգի կ’ելլէ, Եթէ քիթը ճմլես՝ արիւն կ’ելլէ, Նոյնպէս եթէ բարկութիւնը գրգռես՝ կռիւ կ’ելլէ։