Zephaniah 3
Habakkuk « Zephaniah 2 ‹ Zephaniah 3 › Haggai 1 » Haggai
ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻ ՄԵՂՔԸ ԵՒ ՓՐԿՈՒԹԻՒՆԸ
1Վա՜յ ըմբոստ ու պիղծ քաղաքին, Կեղեքող քաղաքին։
2Խօսքը մտիկ չըրաւ, խրատը չընդունեց, Տէրոջ չվստահեցաւ, իր Աստուծոյն չմօտեցաւ։
3Անոր իշխանաւորները իր մէջ մռնչող առիւծներ են, Անոր դատաւորները իրիկուան գայլեր են, Որոնք 1ոչինչ կը թողուն՝՝ մինչեւ առտու։
4Անոր մարգարէները սնապարծ ու անհաւատարիմ մարդիկ են. Անոր քահանաները սրբարանը պղծեցին Եւ օրէնքը բռնաբարեցին։
5Արդար Տէրը անոր մէջ է, Ան անիրաւութիւն չի գործեր. 2Ամէն առտու՝՝ իր դատաստանը 3երեւան կը հանէ՝՝ ու չի թերանար, Բայց անիրաւը ամչնալ չի գիտեր։
6«Ազգերը բնաջնջեցի, Անոնց աշտարակները աւերուեցան. Անոնց փողոցները անապատ ըրի, Որ ո՛չ մէկ անցորդ ըլլայ։ Անոնց քաղաքները քարուքանդ եղան. Ա՛լ մարդ չկայ, ո՛չ ալ բնակիչ։
7Ես ըսի. “Եթէ ինձմէ վախնաս Ու խրատ ընդունիս, 4Բնակավայրդ պիտի չբնաջնջուի, Որչափ ալ 5քեզ 6պատժած ըլլամ”։ Սակայն անոնք կանուխ ելան, Եւ իրենց բոլոր արարքները ապականեցին»։
8«Ուրեմն սպասեցէ՛ք ինծի,— կը պատգամէ Տէրը,— Մինչեւ այն օրը՝ երբ 7որսի համար ոտքի ելլեմ։ Արդարեւ դատավճիռս է ազգերը հաւաքել, Թագաւորութիւնները 8համախմբել, Որպէսզի անոնց վրայ իմ սրտմտութիւնս թափեմ, Իմ ամբողջ բորբոքած բարկութիւնս. Արդարեւ ամբողջ երկիրը իմ նախանձախնդրութեանս կրակով պիտի սպառի։
9Արդարեւ այն ատեն ժողովուրդներուն շրթունքները՝ Մաքուր շրթունքներու պիտի փոխեմ, Որպէսզի բոլորը Տէրոջ անունը կանչեն Ու մէկ 9սիրտով զայն պաշտեն։
10Եթովպիայի գետերուն միւս կողմէն՝ Ինծի թախանձողները — իմ ցրուածներուս աղջիկը — Իմ ընծաս պիտի բերեն»։
11«Այդ օրը պիտի չամչնաս քու բոլոր արարքներուդ համար՝ Որոնցմով ինծի դէմ ապստամբեցար, Քանի որ այն ատեն քու մէջէդ պիտի վերցնեմ քու յոխորտանքովդ հրճուողները, Եւ անգա՛մ մըն ալ պիտի չխրոխտանաս իմ սուրբ լերանս վրայ։
12Քու մէջդ դժբախտ ու չքաւոր ժողովուրդ մը պիտի թողում իբր մնացորդ, Եւ անոնք Տէրոջ անունին պիտի ապաւինին։
13Իսրայէլի մնացորդը անիրաւութիւն պիտի չգործէ Ու սուտ պիտի չխօսի, Անոնց բերանին մէջ խաբեբայ լեզու պիտի չգտնուի. Հապա անոնք պիտի արածին եւ ապահովութեամբ պառկին, Ո՛չ մէկը զանոնք պիտի դողացնէ»։
ՑՆԾՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ ՄԸ
14«Ցնծա՛, ո՛վ Սիոնի աղջիկ, Գոչէ՛, ո՛վ Իսրայէլ, Ուրախացի՛ր եւ հրճուէ՛ ամբողջ սիրտով, Ո՛վ Երուսաղէմի աղջիկ.
15Տէրը քու 10դատապարտութիւնդ հեռացուց քեզմէ, Քու թշնամիդ վռնտեց. Իսրայէլի թագաւորը — Տէրը — քու մէջդ է, Անգա՛մ մըն ալ չարիք պիտի չտեսնես։
16Այդ օրը Երուսաղէմի պիտի ըսուի. “Մի՛ վախնար, Սիո՛ն. Ձեռքերդ թող չթուլնան։
17Տէրը՝ քու Աստուածդ քու մէջդ զօրաւոր է, Ի՛նք քեզ պիտի փրկէ. Քեզի համար ուրախութեամբ պիտի բերկրի, Իր սիրոյն մէջ 11հանդարտ պիտի կենայ, Եւ քեզմով ցնծութեամբ պիտի խայտայ”։
18Պիտի հաւաքեմ քեզմէ եղողները, Որոնք տրտմած էին՝ հանդիսաւոր տօներէն զրկուելով, Ու նախատինքը անոնց վրայ բեռ էր։
19Ահա՛ այն ատեն ես պիտի 12պատժեմ բոլոր քեզ տառապեցնողները. Կաղը պիտի ազատեմ, աքսորուածը պիտի հաւաքեմ, Ու զանոնք գովելի եւ անուանի պիտի ընեմ Այն բոլոր երկիրներուն մէջ՝ ուր 13նախատինք կրեր էին։
20Այդ ատեն ձեզ պիտի 14վերադարձնեմ, Այդ ատեն ձեզ պիտի հաւաքեմ, Որովհետեւ երկրի բոլոր ժողովուրդներուն մէջ ձեզ անուանի եւ գովելի պիտի դարձնեմ, Երբ ձեզ գերութենէն վերադարձնեմ ձեր աչքերուն առջեւ», կը յայտարարէ Տէրը։