Jeremiah 4

Isaiah  «  Jeremiah 3  ‹  Jeremiah 4  ›  Jeremiah 5  »  Lamentations

ԱՊԱՇԽԱՐՈՒԹԵԱՆ ԿՈՉ ՄԸ

«Եթէ վերադառնաս, ո՛վ Իսրայէլ,— կը պատգամէ Տէրը,— Ինծի՛ վերադարձիր. Եթէ քու պղծութիւններդ իմ առջեւէս հեռացնես, Ա՛լ թափառական պիտի չըլլաս։

Եթէ ճշմարտութեամբ, իրաւունքով եւ արդարութեամբ Երդում ընես. “Տէրը կ’ապրի”, Ազգերը անով պիտի օրհնուին Ու անով պիտի պարծենան»։

Արդարեւ Տէրը Յուդայի ու Երուսաղէմի մարդոց սա՛ կը յայտարարէ. «Ձեր խոպան հողե՛րը մշակեցէք, Եւ փուշերու մէջ մի՛ սերմանէք։

Ո՛վ Յուդայի մարդիկ ու Երուսաղէմի բնակիչներ, Տէրո՛ջ համար թլփատուեցէք Եւ ձեր սիրտի՛ն թլիփը հանեցէք, Որպէսզի իմ ցասումս ձեր չար արարքներուն ¹պատճառով Կրակի պէս ²չպոռթկայ ու չայրէ, եւ մարող մը չըլլայ»։

ՅՈՒԴԱ ԳՐԱՒՈՒՄԻ ՍՊԱՌՆԱԼԻՔԻՆ ՏԱԿ

«Յուդայի մէջ յայտարարեցէ՛ք, Երուսաղէմի մէջ ³ծանուցանեցէ՛ք եւ ըսէ՛ք. Երկրին մէջ շեփո՛ր հնչեցուցէք, ⁴Բարձրաձա՛յն գոչեցէք եւ ըսէ՛ք. “Հաւաքուեցէ՛ք, ու մտնե՛նք պարսպապատ քաղաքները։

Դրօշա՛կ բարձրացուցէք դէպի Սիոն, Փախէ՛ք, մի՛ կայնիք. Որովհետեւ ես չարիք ու մեծ փլուզում պիտի բերեմ հիւսիսէն”։

Առիւծը իր թաւուտէն ելաւ, Ազգերը բնաջնջողը մեկնեցաւ, Իր տեղէն ելաւ՝ որպէսզի քու երկիրդ ամայի ⁵դարձնէ. Քաղաքներդ պիտի աւերուին, Եւ անոնց մէջ բնակիչ պիտի չըլլայ։

Հետեւաբար ⁶քո՛ւրձ հագէք՝՝, Հեծեծեցէ՛ք ու գոռացէ՛ք, Որովհետեւ Տէրոջ բորբոքած բարկութիւնը մեզմէ չի հեռանար»։

«Այդ օրը,— կը պատգամէ Տէրը,— Թագաւորին սիրտը եւ իշխանաւորներուն սիրտը պիտի ⁷հալի. Քահանաները պիտի ապշին, Մարգարէները պիտի զարմանան»։

Այն ատեն ըսի. «Ո՜հ, Տէ՛ր Եհովա, Ի՛րապէս դուն այս ժողովուրդն ու Երուսաղէմը մեծապէս հրապուրեցիր՝ ըսելով. “Ձեզի խաղաղութիւն պիտի ըլլայ”. Մինչդեռ սուրը մինչեւ անոնց անձը հասաւ»։

Այն ատեն այս ժողովուրդին ու Երուսաղէմին պիտի ըսուի. «Այրող հով մը անապատին բլրակներէն կը փչէ Իմ ժողովուրդիս աղջիկին ճամբային մէջ, Ո՛չ թէ հոսելու համար, ո՛չ ալ մաքրելու համար։

⁸Ասկէ սաստիկ հով մը ինձմէ պիտի գայ՝՝. Հիմա ես ալ անոնց դէմ դատավճիռներ պիտի արձակեմ»։

ՅՈՒԴԱ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐՈՎ ՇՐՋԱՊԱՏՈՒԱԾ

Ահա՛ անիկա ամպերու պէս պիտի ⁹արշաւէ, Եւ անոր կառքերը՝ փոթորիկի պէս. Անոր ձիերը արծիւներէն աւելի արագընթաց են. Վա՜յ մեզի, քանի որ պիտի բնաջնջուինք։

Ո՛վ Երուսաղէմ, լուա՛ սիրտդ չարութենէն, Որպէսզի փրկուիս. Մինչեւ ե՞րբ չար մտածումներդ քու մէջդ պիտի ¹⁰մնան։

Արդարեւ ձայն մը Դանէն կը յայտարարէ, Եփրեմի լեռնէն պատուհաս կը ծանուցանէ։

Սա՛ ¹¹գիտցուցէ՛ք ազգերուն, ¹²Եւ իմացուցէ՛ք՝՝ Երուսաղէմի. «Հեռաւոր երկրէ պաշարողներ կու գան, Յուդայի քաղաքներուն դէմ իրենց ձայնը լսել կու տան։

Արտի պահապաններու պէս զայն պիտի շրջապատեն, Որովհետեւ ան ինծի դէմ ընդվզեցաւ,— կը պատգամէ Տէրը։—

Քու ¹³ընթացքդ եւ արարքներդ քեզ ասոնց արժանի ըրին. Ասիկա քու չարութեանդ պտուղն է. արդարեւ դառն է, Ու մինչեւ քու սիրտդ կը հասնի»։

ԵՐԵՄԻԱՅԻ ՎԻՇՏԸ ԻՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ՀԱՄԱՐ

«Ընդե՜րքս, ընդե՜րքս. մինչեւ սիրտիս ¹⁴շտեմարանները ¹⁵ցաւ կը զգամ՝՝։ Սիրտս իմ ներսս կ’ալեկոծի, չեմ կրնար լռել, Քանի դուն, ո՛վ իմ անձս, լսեցիր շեփորին ձայնը Եւ պատերազմին գոչիւնը։

“Փլուզում փլուզումի վրայ” կը յայտարարուի, Որովհետեւ ամբողջ երկիրը կործանեցաւ. ¹⁶Վրաններս յանկարծ կործանեցան, Ու խորաններս՝ վայրկենապէս.

Մինչեւ ե՞րբ դրօշակը պիտի տեսնեմ Եւ շեփորին ձայնը պիտի լսեմ։

Արդարեւ իմ ժողովուրդս յիմար է, զիս չճանչցան. Անոնք անմիտ որդիներ են, Անոնց քով խելք չկայ. Անոնք չարիք ընելու համար իմաստուն են, Բայց բարիք ընել չեն գիտեր»։

ԳԱԼԻՔ ԿՈՐԾԱՆՈՒՄԻՆ ՏԵՍԻԼՔԸ

Երկրի նայեցայ, եւ ահա՛ ամայի ու դատարկ էր. Երկինքին նայեցայ, եւ անոր լոյսը չկար։

Լեռներուն նայեցայ, եւ ահա՛ կը ցնցուէին, Ու բոլոր բլուրները կ’երերային։

Նայեցայ, եւ ահա՛ մարդ չկար, Ու երկինքի բոլոր թռչունները փախած էին։

Նայեցայ, եւ ահա՛ բարեբեր արտը անապատ եղած էր, Անոր բոլոր քաղաքները փլած էին Տէրոջ ներկայութենէն, Անոր բորբոքած բարկութեան ¹⁷առջեւ։

Արդարեւ Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «Ամբողջ երկիրը պիտի աւերուի, Բայց ամբողջովին ամայի պիտի չընեմ։

Ասոր համար երկիրը պիտի սգայ, Ու վերէն երկինքը պիտի մթագնի. Քանի ես ըսի եւ որոշեցի, Պիտի չզղջամ, անկէ ¹⁸պիտի չհրաժարիմ՝՝»։

Ձիաւորներուն եւ աղեղնաւորներուն աղմուկէն ¹⁹Ամէն քաղաք՝՝ պիտի փախչի։ Անոնք թանձրախիտ անտառներու մէջ պիտի մտնեն, Ապառաժներու վրայ պիտի մագլցին։ Բոլոր քաղաքները պիտի լքուին, Ո՛չ մէկ մարդ պիտի բնակի անոնց մէջ։

Իսկ դո՛ւն, ո՛վ կործանուած, ի՞նչ պիտի ընես. Թէեւ ²⁰կարմիր հագնիս, Քեզ ոսկի զարդերով զարդարես, Եւ ²¹աչքերուդ վրայ շատ ծարոյր դնես՝՝, Ընդունայն դուն քեզ կը գեղեցկացնես։ Քու սիրահարներդ քեզ ²²մերժեցին եւ կեանքդ կը փնտռեն։

Որովհետեւ ձայն մը լսեցի՝ երկնող կնոջ մը ձայնին պէս, Իր անդրանիկը ծնանողին տագնապի ձայնին պէս. Սիոնի աղջիկին ձայնն է, որ կը հառաչէ ու ձեռքերը տարածելով՝ կ’ըսէ. “Վա՜յ ինծի, Քանի որ սպաննողներուն առջեւ անձս պարտասած է”»։