Jeremiah 9

Isaiah  «  Jeremiah 8  ‹  Jeremiah 9  ›  Jeremiah 10  »  Lamentations

Երանի՜ թէ գլուխս ջուր ըլլար, Եւ աչքերս՝ արցունքի աղբիւր, Որպէսզի ցերեկ ու գիշեր լայի Իմ ժողովուրդիս աղջիկին սպաննուածներուն համար։

Երանի՜ թէ անապատին մէջ ուղեւորներու իջեւան մը ունենայի, Որպէսզի իմ ժողովուրդս լքէի եւ անոնցմէ ¹հեռանայի. Արդարեւ բոլորը շնացողներ են, Եւ անհաւատարիմներու խմբակ են։

«Իրենց լեզուն իրենց աղեղին պէս կը լարեն՝ ստութեան համար, Բայց երկրին մէջ ²ճշմարտութեան համար չեն զօրանար. Արդարեւ չարութենէ չարութիւն ³կ’երթան, Ու զիս չեն ճանչնար,— կը պատգամէ Տէրը։—

Իւրաքանչիւրը թող զգուշանայ իր բարեկամէն, Բնաւ եղբօր մը մի՛ վստահիք, Որովհետեւ ամէն եղբայր խաբէութիւն կը հնարէ, Եւ ամէն բարեկամ բանսարկութեան կ’երթայ.

Իւրաքանչիւրը իր բարեկամը կը խաբէ, Ու ճշմարտութիւն չի խօսիր։ Անոնք իրենց լեզուները սուտ խօսելու վարժեցուցած են, Անօրէնութիւն գործելով կը հիւծին։

Քու բնակարանդ խաբէութեան մէջ է. Խաբէութեան պատճառով կը մերժեն զիս ճանչնալ», կը պատգամէ Տէրը։

Հետեւաբար զօրքերու Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «Ահա՛ զանոնք պիտի զտեմ ու փորձարկեմ, Որովհետեւ ի՞նչպէս վարուելու եմ իմ ժողովուրդիս աղջիկին հետ։

Անոնց լեզուն մահաբեր նետ է, Խաբէութիւն կը խօսի. Բերանով իր բարեկամին հետ խաղաղութեան մասին կը խօսի, Բայց սիրտին մէջ անոր դարան կը պատրաստէ։

Միթէ այս բաներուն համար զանոնք պիտի ⁴չպատժե՞մ,— կը պատգամէ Տէրը,— Կամ այսպիսի ազգէ մը իմ անձս վրէժ պիտի չառնէ՞»։

Լեռներուն համար լաց ու եղերերգութիւն պիտի բարձրացնեմ, Եւ անապատի մարգագետիններուն համար՝ ողբ. Որովհետեւ այրեցան, ո՛չ մէկը անկէ կ’անցնի, Ու խաշինքի ձայն չի լսուիր. Օդին թռչուններէն մինչեւ անասունները փախան, գացին։

Երուսաղէմը քարակոյտերու պիտի ⁵վերածեմ, Շնագայլերու որջի. Յուդայի քաղաքներն ալ անբնակ ամայութեան պիտի վերածեմ։

Ո՞վ է այն իմաստուն մարդը՝ որ ասիկա հասկնայ, Եւ անոր Աստուծոյ բերանը խօսած ըլլայ՝ որ սա՛ յայտնէ, Թէ ինչո՛ւ երկիրը կործանած Եւ այրած է՝ անապատի պէս, Ուրկէ ո՛չ մէկը կ’անցնի։

Տէրը յայտարարեց. «Քանի անոնք լքեցին իմ օրէնքս՝ Որ իրենց առջեւ դրեր էի, Եւ իմ ձայնս մտիկ չընելով՝ անոր համաձայն չընթացան,

Հապա հետեւեցան իրենց սիրտին կամակորութեան եւ Բահաղներուն, Ինչպէս իրենց հայրերը իրենց սորվեցուցած էին,

Զօրքերու Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը սա՛ կը յայտարարէ. “Ահա՛ ես այս ժողովուրդին օշինդր պիտի կերցնեմ, Եւ անոնց թունաւոր ջուր պիտի խմցնեմ։

Զանոնք պիտի ցրուեմ այն ⁶հեթանոսներուն մէջ, Որոնք ո՛չ իրենք ճանչցան, ո՛չ ալ իրենց հայրերը։ Անոնց վրայ սուր պիտի ղրկեմ, Մինչեւ որ զանոնք ⁷հատցնեմ”»։

ԵՐՈՒՍԱՂԷՄՑԻՆԵՐԸ ՕԳՆՈՒԹԻՒՆ ԿԸ ԽՆԴՐԵՆ

Զօրքերու Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «Մտածեցէ՛ք ու եղերամայրե՛ր կանչեցէք՝ որ գան, Իմաստուն կիներուն լո՛ւր ղրկեցէք՝ որ գան,

Եւ մեզի համար շուտով եղերերգութեան ձայն բարձրացնեն, Որպէսզի մեր աչքերը արցունքներ իջեցնեն, Ու մեր կոպերը ջուրեր հոսեցնեն։

Արդարեւ Սիոնէն եղերերգութեան ձայն լսուեցաւ. “Ի՜նչպէս կործանեցանք. յոյժ ամչցանք, Որովհետեւ երկիրը լքեցինք, Որովհետեւ մեր բնակարաններէն վտարուեցանք”»։

Ուրեմն, ո՛վ կիներ, մտի՛կ ըրէք Տէրոջ խօսքը, Ու ձեր ականջները անոր բերանին խօսքը թող ընդունին. Ձեր աղջիկներուն եղերերգութի՛ւն սորվեցուցէք, Եւ ամէն կին իր բարեկամուհիին՝ ողբ։

Արդարեւ մահը մեր պատուհաններէն բարձրացաւ, Մեր պալատները մտաւ, Որպէսզի փողոցներէն երախաները բնաջնջէ, Ու հրապարակներէն՝ երիտասարդները։

Ըսէ՛. «Տէրը սա՛ կը պատգամէ. “Մարդոց դիակները պիտի իյնան Արտերու մակերեսին վրայ եղող աղբին պէս, Կամ հնձողներուն ետեւը մնացած խուրձի պէս, Եւ ո՛չ մէկը զանոնք պիտի հաւաքէ”»։

Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «Իմաստունը իր իմաստութեամբ թող չպարծենայ, Ու զօրաւորը իր զօրութեամբ թող չպարծենայ, Հարուստը իր հարստութեամբ թող չպարծենայ.

Հապա ա՛ն որ կը պարծենայ՝ սա՛ բանով թող պարծենայ, Թէ կը հասկնայ եւ զիս կը ճանչնայ, Ու գիտէ թէ ե՛ս եմ Տէրը, Որ երկրի վրայ կարեկցութիւն, իրաւունք եւ արդարութիւն կը կիրարկեմ. Արդարեւ ես ասո՛նց կը հաճիմ,— կը պատգամէ Տէրը։—

Ահա՛ պիտի գան օրերը,— կը պատգամէ Տէրը,— Երբ բոլոր թլփատուածները պիտի ⁸պատժեմ անթլփատներուն հետ,

Եգիպտոսը, Յուդան, Եդովմը, Ամմոնի որդիները, Մովաբը, Եւ իրենց մօրուքին ⁹ծայրերը կտրող՝՝ անապատի բոլոր բնակիչները. Արդարեւ բոլոր ազգերը անթլփատ են, Ամբողջ Իսրայէլի տունն ալ սիրտով անթլփատ է»։