Jeremiah 17

Isaiah  «  Jeremiah 16  ‹  Jeremiah 17  ›  Jeremiah 18  »  Lamentations

ՅՈՒԴԱՅԻ ՄԵՂՔՆ ՈՒ ՊԱՏԻԺԸ

Յուդայի մեղքը երկաթէ գրիչով, Ադամանդի ծայրով գրուած է. Անոնց սիրտին տախտակին վրայ Եւ իրենց բագիններուն եղջիւրներուն վրայ փորագրուած է.

Որպէսզի իրենց որդիները յիշեն Անոնց բագիններն ու աստարովթները, Շինուած կանաչազարդ ծառերու քով, բարձր բլուրներու վրայ։

Ո՛վ դաշտի մէջ գտնուող ¹լեռս, Քու գոյքերդ, բոլոր գանձերդ Կողոպուտի պիտի մատնեմ ամբողջ հողամասիդ մէջ՝ Մեղքի համար կառուցանուած բարձր տեղերուդ պատճառով։

Իսկ դուն պիտի թողուս քու ժառանգութիւնդ՝ որ քեզի տուի, Ու քեզ թշնամիներուդ պիտի հպատակեցնեմ Երկրի մը մէջ՝ որ չես ճանչնար. Արդարեւ իմ բարկութենէս կրակ մը վառուեցաւ, Որ յաւիտեան պիտի բորբոքի»։

ԶԱՆԱԶԱՆ ԱՍԱՑՈՒԱԾՔՆԵՐ

Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. «Անիծեա՛լ ըլլայ այն ²մարդը՝ որ մարդու կը վստահի, Մարմինը իրեն բազուկ կ’ընէ, Եւ որուն սիրտը Տէրոջմէն կը հեռանայ։

Անիկա ³տափաստանի ցախին՝՝ պէս պիտի ըլլայ, Ու երբ բարիք գայ՝ պիտի ⁴չնշմարէ. Անապատին խանձուած տեղերը, Աղի եւ անբնակ երկրի մէջ պիտի կենայ»։

«Օրհնեա՜լ ըլլայ այն ⁵մարդը՝ որ Տէրոջ կը վստահի, Որուն ապահովութիւնը Տէրն է։

Ան ջուրերու քով տնկուած ծառի պէս պիտի ըլլայ, Որ իր արմատները դէպի հոսանքը երկնցնելով՝ Տաքութեան գալը չի նշմարեր. Հապա անոր տերեւը կանաչ ⁶կը մնայ՝՝, Երաշտի տարին չի մտահոգուիր, Ու պտուղ տալէն չի ⁷դադրիր»։

Սիրտը ամէն բանէ աւելի խաբեբայ եւ անուղղայ է, Զայն ո՞վ կրնայ ճանչնալ։

«Ես՝ Տէրս՝ սիրտը կը ⁸քննեմ, ⁹Խիղճը կը փորձարկեմ, Որպէսզի իւրաքանչիւրին հատուցանեմ իր ¹⁰ընթացքին համեմատ Եւ իր արարքներու պտուղին համեմատ»։

Անիրաւութեամբ հարստութիւն վաստկողը՝ Իր չածած հաւկիթները թխսող կաքաւի պէս է. Զայն իր օրերու կէսին պիտի թողու, Եւ իր վախճանին անզգամ պիտի ըլլայ։

Սկիզբէն մեր սրբարանին տեղը Փառաւոր ու բարձր գահ է։

Ո՛վ Տէր, Իսրայէլի՛ Յոյսը, Բոլոր քեզ լքողները պիտի ամչնան, ¹¹Քեզմէ հեռացողները գետինին վրայ պիտի արձանագրուին, Որովհետեւ Տէրը՝ կենարար ջուրի աղբիւրը լքեցին։

ԵՐԵՄԻԱ ԿԸ ԽՆԴՐԷ ՏԷՐՈՋ ՕԳՆՈՒԹԻՒՆԸ

Ո՛վ Տէր, բուժէ՛ զիս, ու պիտի բուժուիմ. Փրկէ՛ զիս, ու պիտի փրկուիմ. Որովհետեւ դո՛ւն ես իմ ¹²պարծանքս։

Ահա՛ անոնք ինծի կ’ըսեն. «Ո՞ւր է Տէրոջ խօսքը. այժմ թող ¹³իրագործուի»։

Իսկ ես չփութացի հովիւ ըլլալ՝ քեզի հետեւելու համար, Ու մահաբեր օրուան չփափաքեցայ, ինչպէս դուն գիտես. Իմ շրթունքէս ելածը քու առջեւդ էր։

Ինծի երկիւղ մի՛ ըլլար, Դո՛ւն՝ որ ապաւէնս ես ձախորդութեան օրը։

Թող ամչնան զիս հալածողները, բայց ես չամչնամ. Թող զարհուրին անոնք, բայց ես չզարհուրիմ. Բե՛ր ձախորդութեան օրը անոնց վրայ, Ու կրկի՛ն փլուզումով ջախջախէ զանոնք։

ՇԱԲԱԹԸ ՊԱՀԵԼ

Տէրը սա՛ ըսաւ ինծի. «Գնա՛ եւ կայնէ՛ ժողովուրդին որդիներուն դուռը, ուրկէ Յուդայի թագաւորները կը մտնեն ու կ’ելլեն, ապա Երուսաղէմի բոլոր դռները,

եւ ըսէ՛ անոնց. “Մտի՛կ ըրէք Տէրոջ խօսքը, դո՛ւք՝ Յուդայի թագաւորներ, ամբողջ Յուդա, ու Երուսաղէմի բոլոր բնակիչներ, որ այս դռներէն կը մտնէք. Տէրը սա՛ կը յայտարարէ.

"Ուշադի՛ր եղէք ձեր անձերուն, եւ Շաբաթ օրը բեռ մի՛ կրէք ու Երուսաղէմի դռներէն ներս մի՛ բերէք։

Շաբաթ օրը ո՛չ բեռ հանեցէք ձեր տուներէն դուրս, ո՛չ ալ որեւէ գործ ըրէք. հապա Շաբաթ օրը սրբացուցէ՛ք, ինչպէս ձեր հայրերուն հրամայեցի։

Բայց անոնք մտիկ չըրին եւ իրենց ականջը չդարձուցին, հապա իրենց պարանոցը խստացուցին, որպէսզի մտիկ չընեն ու խրատ չընդունին։

Իսկ եթէ ուշադրութեամբ ինծի մտիկ ընէք,— կը պատգամէ Տէրը,— եւ Շաբաթ օրը այս քաղաքին դռներէն ներս բեռ չբերէք, ու Շաբաթ օրը սրբացնէք՝ անոր մէջ ո՛չ մէկ գործ ընելով,

այն ատեն Դաւիթի գահին վրայ բազմող թագաւորներն ու իշխանաւորները այս քաղաքին դռներէն պիտի մտնեն՝ կառքերու եւ ձիերու վրայ հեծած, թէ՛ իրենք, թէ՛ իրենց իշխանաւորները, Յուդայի մարդիկն ու Երուսաղէմի բնակիչները. եւ այս քաղաքը պիտի բնակուի յաւիտենապէս։

Յուդայի քաղաքներէն, Երուսաղէմի շրջակայքէն, Բենիամինի երկրէն, դաշտագետինէն, լեռներէն ու հարաւէն պիտի գան եւ ողջակէզ ու զոհ, հացի ընծայ եւ կնդրուկ պիտի բերեն, նաեւ շնորհակալութեան ընծաներ պիտի բերեն Տէրոջ տունը։

Բայց եթէ ինծի մտիկ չընէք՝ Շաբաթ օրը սրբացնելու եւ Շաբաթ օրը բեռ կրելով Երուսաղէմի դռներէն ներս չմտնելու համար, ես ալ անոր դռներուն մէջ կրակ պիտի ¹⁴վառեմ, որ պիտի սպառէ Երուսաղէմի պալատները ու պիտի չմարի"”»։