Joel 1

Hosea  «  Hosea 14  ‹  Joel 1  ›  Joel 2  »  Amos

Տէրոջ խօսքը՝ որ ¹ուղղուեցաւ Փաթուէլի որդիին՝ Յովէլի.—

ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ Կ’ՈՂԲԱՅ ՀՈՒՆՁՔԻ ԱՒԵՐՈՒՄԻՆ ՎՐԱՅ

«Լսեցէ՛ք ասիկա, ո՛վ ծերեր. Ունկնդրեցէ՛ք, ո՛վ երկրի բոլոր բնակիչներ. Միթէ այսպիսի բան պատահա՞ծ է ձեր օրերուն մէջ, Կամ ձեր հայրերուն օրերուն մէջ։

Պատմեցէ՛ք ասիկա ձեր որդիներուն, Ու ձեր որդիները՝ իրենց որդիներուն, Եւ անոնց որդիները՝ յետագայ սերունդին։

Ինչ որ խառնիճը թողուց՝ մարախը կերաւ, Ինչ որ մարախը թողուց՝ ջորեակը կերաւ, Ինչ որ ջորեակը թողուց՝ գրուիճը կերաւ»։

Արթնցէ՛ք, ո՛վ գինովներ, ու լացէ՛ք. Գոռացէ՛ք, ո՛վ բոլոր գինի խմողներ, Քանի որ քաղցուն ձեր բերանէն կտրուեցաւ։

Արդարեւ իմ երկրիս վրայ Հզօր եւ անթիւ ազգ մը բարձրացաւ. Անոր ակռաները առիւծի ակռաներ են, Եւ ան մատակ առիւծի ժանիքներ ունի։

Ան իմ որթատունկս աւերեց. Թզենիս կոտրտեց, Զայն բոլորովին կեղուեց եւ ²տապալեց. ³Որթատունկին ուռերը ճերմկցան։

Ողբա՛ ⁴քուրձ հագած՝՝ կոյսի մը պէս, Որ իր երիտասարդութեան ⁵խօսեցեալին վրայ կ’ողբայ։

Հացի ընծան ու թափելիք նուէրը Տէրոջ տունէն կտրուեցան. Տէրոջ պաշտօնը կատարող քահանաները կը սգան։

Արտերը ⁶խոպանացան, հողը սուգ կը պահէ. Արդարեւ ցորենը ⁷փճացաւ, Քաղցուն ⁸հատաւ, իւղը ⁹սպառեցաւ։

Ամչցէ՛ք, ո՛վ երկրագործներ, Գոռացէ՛ք, ո՛վ այգեգործներ, Թէ՛ ցորենին համար եւ թէ գարիին համար, Քանի որ արտերուն հունձքը փճացաւ։

Որթատունկը չորցաւ ու թզենին թօշնեցաւ, Նռնենին, արմաւենին, խնձորենին, Արտին բոլոր ծառերը չորցան. Այսպէս՝ մարդոց որդիներէն բերկրանքը ¹⁰հեռացաւ։

Քո՛ւրձ ¹¹հագէք՝՝ եւ հեծեծեցէ՛ք, ո՛վ քահանաներ. Գոռացէ՛ք, ո՛վ զոհասեղանին պաշտօնը կատարողներ. Եկէ՛ք, ո՛վ իմ Աստուծոյս սպասարկուները, Քուրձերո՛ւ մէջ գիշերեցէք, Քանի որ հացի ընծան ու թափելիք նուէրը Ձեր Աստուծոյն տունէն ¹²դադրեցան։

Ծոմապահութի՛ւն ¹³յայտարարեցէք, Տօնախմբութեա՛ն հրաւիրեցէք. Երէցներն ու երկրին բոլոր բնակիչները Հաւաքեցէ՛ք Տէրոջ՝ ձեր Աստուծոյն տունը, Եւ աղաղակեցէ՛ք Տէրոջ։

Վա՜յ այն օրուան համար, Քանի որ Տէրոջ օրը մօտ է. Ան պիտի գայ որպէս Ամենակարողէն ղրկուած կործանում։

Ահա՛ մեր աչքերուն առջեւէն կերակուրը ¹⁴անհետացաւ, Եւ մեր Աստուծոյն տունէն՝ ուրախութիւնն ու խայտանքը։

Սերմնահատիկները մգլոտեցան ¹⁵հողին չոր՝՝ կոշտերուն տակ, Շտեմարանները ¹⁶պարապ մնացին՝՝, ամբարները քանդուեցան, Քանի որ ցորենը ¹⁷խորշակահար եղաւ՝՝։

Ի՜նչպէս կը հառաչեն անասունները. Արջառներուն նախիրները շփոթած են, Որովհետեւ անոնց համար արօտ չկայ. Ոչխարներուն հօտերն ալ ¹⁸նուաղեցան։

Քեզի՛ պիտի գոչեմ, ո՛վ Տէր, Քանի որ կրակը սպառեց անապատին մարգագետինները, Ու բոցը բռնկեցուց դաշտին բոլոր ծառերը։

Դաշտին անասուններն անգամ քեզի կը գոչեն, Որովհետեւ ջուրերուն վտակները ցամքած են, Եւ կրակը սպառած է անապատին մարգագետինները։