Psalm 55

Job  «  Psalm 54  ‹  Psalm 55  ›  Psalm 56  »  Proverbs

ԲԱՐԵԿԱՄԷ ՄԸ ՄԱՏՆՈՒԱԾԻ ՄԸ ԱՂՕԹՔԸ Գլխաւոր երաժիշտին. նկինօթի վրայ. Դաւիթի երգը։

Ո՛վ Աստուած, ունկնդրէ՛ իմ աղօթքս, Եւ մի՛ թաքնուիր իմ աղաչանքէս։

Մտի՛կ ըրէ ու պատասխանէ՛ ինծի. Իմ գանգատովս ¹կը մոլորիմ՝՝ եւ ալեխռով կ’ըլլամ,

Թշնամիին ձայնէն եւ ամբարիշտին ²ճնշումէն, Որովհետեւ վրաս անօրէնութիւն կը ³թափեն, Ու բարկութեամբ զիս ⁴կը հետապնդեն՝՝։

Սիրտս սարսափեցաւ իմ ներսս, Եւ մահուան ահերը ինկան վրաս։

Վախ ու դող ⁵համակեցին զիս՝՝, Ահուդողը ծածկեց զիս,

Եւ ըսի. «Երանի՜ թէ աղաւնիի նման թեւեր ունենայի, Որպէսզի թռչէի ու հանգչէի.

Ահա՛ հեռուն կը փախչէի, Անապատին մէջ կը ⁶բնակէի. (Սելա.)

Արտորալով կը փախչէի Սաստիկ հովէն ու մրրիկէն»։

⁷Կորսնցո՛ւր զանոնք, ո՛վ Տէր. բաժնէ՛ անոնց լեզուները, Որովհետեւ քաղաքին մէջ բռնութիւն եւ կռիւ տեսայ։

Ցերեկ ու գիշեր անոր պարիսպներուն վրայ կը շրջին. Անօրէնութիւն եւ տաժանք կայ անոր մէջ։

Եղեռնագործութիւն կայ անոր մէջ, Հարստահարութիւնն ու խաբէութիւնը անոր հրապարակներէն չեն հեռանար։

Արդարեւ թշնամի մը չէր զիս նախատողը՝ որ հանդուրժէի, Կամ ⁸ոսոխս չէր ինծի դէմ ⁹հպարտացողը՝ որ անկէ պահուըտէի.

Հապա դո՛ւն, ¹⁰ինծի հաւասար՝՝ մարդ մը, Իմ մտերի՛մս ու ճանչուո՛րս.

Իրարու հետ ¹¹քաղցր խօսակցութիւն կ’ունենայինք՝՝, Եւ բազմութեան հետ Աստուծոյ տունը կ’երթայինք։

Մահը ¹²յանկարծ անոնց վրայ թող հասնի՝՝, Ու ողջ-ողջ ¹³դժոխքը թող իջնեն, Որովհետեւ իրենց ¹⁴բնակարաններուն եւ իրենց մէջ չարութիւն կայ։

Իսկ ես Աստուածո՛յ պիտի գոչեմ, Ու Տէրը զիս պիտի ազատէ։

Իրիկունը, առտուն եւ կէսօրին պիտի գանգատիմ ու ¹⁵հառաչեմ, Ան ալ պիտի լսէ իմ ձայնս։

Խաղաղութեամբ պիտի փրկէ իմ անձս ինծի դէմ մղուող պայքարէն, Որովհետեւ շատեր քովս էին։

Աստուած պիտի լսէ, Ու ¹⁶յաւիտենականութեան մէջ՝՝ բնակողը պիտի խոնարհեցնէ զանոնք. (Սելա.) Որովհետեւ անոնք չեն փոխուիր, Եւ Աստուծմէ չեն վախնար։

Ամբարիշտը ձեռքը իրեն հետ խաղաղութեան մէջ եղողներուն վրայ երկարեց, Իր ուխտը դրժեց։

Անոր բերանին խօսքերը կոգիէն կակուղ են, Բայց անոր սիրտին մէջ պատերազմ կայ. Անոր խօսքերը իւղէն կակուղ են, Բայց մերկ սուրեր են։

Քու հոգդ ձգէ՛ Տէրոջ վրայ, Եւ ան քեզի նեցուկ պիտի ըլլայ. Ան երբե՛ք պիտի չթոյլատրէ որ արդարը սասանի։

Բայց դուն, ո՛վ Աստուած, զանոնք ապականութեան գուբը պիտի իջեցնես. Արիւնահեղ ու խաբեբայ մարդիկը իրենց օրերուն կէսին պիտի չհասնին, Սակայն ես քեզի պիտի վստահիմ։