Psalm 109

Job  «  Psalm 108  ‹  Psalm 109  ›  Psalm 110  »  Proverbs

ՄԱՐԴՈՒ ՄԸ ՏՐՏՈՒՆՋԸ՝ ՏԱՌԱՊԱՆՔԻ ՄԷՋ Գլխաւոր երաժիշտին. Դաւիթի սաղմոսը։

¹Ո՛վ իմ գովաբանութեանս Աստուածը, լուռ մի՛ կենար.

Որովհետեւ ամբարիշտին բերանը Ու խաբեբային բերանը բացուեցան ինծի դէմ, Ստախօս լեզուով խօսեցան ինծի դէմ։

Ատելութեան խօսքերով զիս շրջապատեցին, Եւ ինծի դէմ առանց ²պատճառի պայքարեցան։

Իմ սիրոյս փոխարէն ինծի ընդդիմացան, Բայց ես աղօթքի նուիրուեցայ.

Նաեւ իմ բարիքիս փոխարէն չարիք ³հատուցանեցին, Ու սիրոյս փոխարէն՝ ատելութիւն։

Ամբարի՛շտ վերատեսուչ մը նշանակէ անոր վրայ, Եւ ⁴Սատանա՛ն թող կայնի անոր աջ կողմը։

Երբ դատուի՝ թող յանցաւոր ⁵հռչակուի, Ու անոր աղօթքը մեղք սեպուի։

Անոր օրերը թող փոքրաթի՛ւ ըլլան, Եւ անոր ⁶պաշտօնը ուրի՛շը առնէ։

Անոր որդիները թող որբ ըլլան, Ու անոր կինը՝ այրի։

Անոր որդիները թող աստանդական ըլլան ու մուրան, Եւ իրենց աւերակներէն ելլելով հաց փնտռեն։

Վաշխառուն թող ⁷գրաւէ անոր ամբողջ ունեցածը, Եւ օտարները կողոպտեն անոր վաստակը։

Ո՛չ մէկը թող կարեկցութիւն ⁸ցոյց տայ՝՝ անոր, Ո՛չ մէ՛կը թող ողորմի անոր որբերուն։

Անոր յետնորդները թող բնաջնջուին, Անոնց անունը թող ջնջուի յաջորդ սերունդին մէջէն։

Անոր հայրերուն անօրէնութիւնը թող յիշուի Տէրոջ առջեւ, Եւ անոր մօր մեղքը չջնջուի.

Անոնք շարունակ Տէրոջ առջեւ թող ըլլան, Որպէսզի անոնց յիշատակը երկրէն ջնջուի.

Որովհետեւ ան ⁹չմտածեց կարեկցութեամբ վարուիլ, Հապա դժբախտն ու աղքատը հալածեց, Որպէսզի յուսալքուած սիրտ ունեցողը մեռցնէ։

Քանի անէծքը սիրեց, թող գայ իր վրայ. Օրհնութենէն չախորժեցաւ, ուստի թող հեռանայ իրմէ։

Քանի անէծքը իր վերարկուին պէս հագաւ, Թող մտնէ անոր ¹⁰փորը՝ ջուրի պէս, Եւ անոր ոսկորներուն մէջ՝ իւղի պէս.

Հագնելիք ¹¹հանդերձի պէս թող ըլլայ անոր, Ու շարունակ ¹²մէջքը կապելիք՝՝ գօտիի պէս։

Ա՛յս թող ըլլայ ինծի ընդդիմացողներուն Եւ իմ անձիս դէմ չարախօսողներուն ¹³հատուցումը Տէրոջմէն։

Բայց դո՛ւն, ո՛վ Տէր Եհովա, ¹⁴օգնէ՛ ինծի՝՝ քու անունիդ համար. Ազատէ՛ զիս քու բարի կարեկցութեամբդ։

Արդարեւ ես դժբախտ եւ աղքատ եմ, Եւ սիրտս խոցուած է իմ ներսս։

Երկարող ստուերի պէս յառաջ կ’երթամ, Մարախի պէս ¹⁵թօթափուեցայ։

Ծունկերս ծոմապահութենէն կը ¹⁶դողդոջեն, Ու մարմինս իր պարարտութենէն զրկուեցաւ։

Ես անոնց նախատինք եղայ. Երբ զիս տեսնեն՝ իրենց գլուխը կը շարժեն։

Օգնէ՛ ինծի, ո՛վ Տէր, իմ Աստուա՛ծս. Փրկէ՛ զիս քու կարեկցութեանդ համեմատ։

Թող գիտնան թէ ա՛յս է քու ձեռքդ, Եւ դո՛ւն ըրիր ասիկա, ո՛վ Տէր։

Անոնք թող անիծեն, բայց դուն օրհնէ՛. Երբ ինծի դէմ կանգնին՝ թող ամչնան, Բայց քու ծառադ թող ուրախանայ։

Ինծի ընդդիմացողները թող նախատինք հագնին, Եւ իրենց ամօթով ծածկուին՝ որպէս թէ պարեգօտով։

Մեծապէս պիտի ներբողեմ Տէրը իմ բերանովս, Ու բազմութեան մէջ պիտի գովաբանեմ զինք.

Որովհետեւ ինք աղքատին աջ կողմը կը կայնի, Որպէսզի անոր անձը փրկէ ¹⁷դատապարտողներէն։